💐 رحمت، ولایت 💐 امام باقر علیه السلام از اجداد پاکش در مورد امیر المؤمنين علیه السلام می فرمایند ؛ روزی پیامبر خدا صلی الله علیه وآله سوار بر مرکبی از خانه خارج شد، علی علیه السلام نیز پیاده به راه افتاد، پیامبر صلی الله علیه وآله فرمودند : ای علی! یا تو هم سوار شو یا برگرد ؛ زیرا خدا به من دستور داده که اگر من سواره ام تو هم سواره باشی، اگر من پیاده ام، تو هم پیاده باشی، اگر نشسته ام، تو هم بنشینی، جز در مواردی که حدٌی از حدود اللهی تو را ناگزیر به نشست و برخاست کند، خدا به من کرامتی نداده، مگر اینکه مانند آن را به تو هم داده است، مرا به پیامبری و رسالت برگزیده و تو را ولی من ساخته که حدود آن را به پا داشته و مشکلات سخت آن را حل کنی، سوگند به خداوندی که محمٌد را به حق به پیامبری بر انگیخته! کسی که تو را انکار کند به من ایمان نیاورده است و آن که ( ولایت) تو را منکر شود، به پیامبری من اقرار نکرده است، و آن که کافر به تو باشد، به خدا ایمان نیاورده است، فضل تو از فضل من است و فضل من از فضل خداست، و این سخن خداست که می فرمایند : قُلْ بِفَضْلِ اللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذَلِكَ فَلْيَفْرَحُوا هُوَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ بگو: به فضل خدا و رحمت او شادمان شوند، زيرا اين دو از هر چه مى‌اندوزند بهتر است. پس مقصود از فضل خدا، نبوت پیامبر شماست و مقصود از رحمت او، ولایت علی بن ابی طالب است و مقصود از کسانی که باید شادمان شوند، شیعیان می باشند. 📚 امالی شیخ صدوق، مجلس 72، ح 23 سوره یونس آیه 58📚 🔻@cheshmehapp 🌐ghadirishavim.ir