گزارش بیست و یکمین جلسه علنی مجلس دوازدهم (چهارشنبه ۳۱ مرداد ۱۴۰۳) آخرین روز بررسی صلاحیت وزرای پیشنهادی در حالی شروع شد که فقط دو گزینه پیشنهادی برای وزارتخانه های نیرو و ورزش باقی مانده بودند که البته مخالف و موافق جدی هم نداشتند. لذا بعد از صحبتهای علی آبادی و دنیامالی و موافقان و مخالفان شان، در جلسه بعد از ظهر فرآیند رای گیری به کل کابینه شروع شد. همانطور که قبلا برگه رای ام را نیز منتشر کردم، از بین ۱۹ گزینه سعی کردم با تسامح حداکثری رای بدهم لذا به ۱۳ نفر رای مثبت دادم اما به ۶ نفر (ظفرقندی، صالحی امیری، میدری، همتی، عراقچی و پاک نژاد) رای منفی دادم چون با توجه به شناختی که از آنها داشتم حجتی برای رای دادن به این افراد نداشتم اما با توجه به رای اکثریت نمایندگان، در مجموع همه وزرای پیشنهادی رای آوردند. یک علت این رای بالا، سخنان پزشکیان قبل از شروع رای گیری بود که طوری صحبت کرد که انگار تک تک وزرا را با رهبر انقلاب چک کرده و ایشان هم نظرش روی همه وزرا مثبت بوده. این حرف به قدری روی بسیاری از نمایندگان اثرگذار بود که حتی دیدم آقای ذوالنور نماینده قم نیز اعلام کرد که به همه کابینه رای مثبت داده است. بعضی همکاران دیگر نیز با همین نگاه، به همه ۱۹ نفر رای مثبت دادند در حالیکه تا یک ساعت قبل رای گیری به صورت قطعی نمیخواستند به چند گزینه رای بدهند. معدل رای مجلس به دولت نیز رکورد شکست و تا امروز هیچ دولتی نتوانسته با میانگین حدود ۲۳۰ رای برای هر وزیر، از مجلس کسب رای کند. هیچوقت یادم نمیرود که دولت احمدی نژاد که با مجلس اصولگرای هفتم همزمان بود نتوانست ۴ وزیرش را از سد مجلس عبور دهد اما حالا مجلس با اکثریت نمایندگان غیر اصلاح طلب به کل دولت اصلاح طلب رای مثبت داد، آن هم با رای بالا. یک علت دیگر این رای بالای مجلس نیز انفعال فراکسیون اکثریت یا همان فراکسیون انقلاب اسلامی بود. مثلا روز چهارشنبه صبح قبل از رای گیری، فراکسیون اقلیت (اصلاح طلبان مجلس) بیانیه ای را روی میز همه نمایندگان توزیع کردند که در آن تاکید شده بود لطفا به همه کابینه پیشنهادی رای مثبت دهید اما فراکسیون اکثریت هیچ بیانیه ای نداد و حاضر نشد اعلام کند که با توجه به اینکه ۴ نفر در جلسه فراکسیون اکثریت رای نیاورده اند، پس در رای گیری اصلی نیز به این ۴ نفر رای ندهید!  حتی وقتی یکی از نمایندگان از رییس فراکسیون خواست چنین بیانیه ای منتشر و توزیع شود، او گفت حالا ببینیم چه میشود! که در نهایت هم این اتفاق رخ نداد. علتش هم مشخص است، تحلیل من و بسیاری از نمایندگان دیگر این بود که تلاش رئیس مجلس رای آوردن حداکثری کابینه (شاید نهایتا با یکی دو استثنا) بوده و انتشار چنین بیانیه ای از سوی فراکسیون اکثریت این بازی را بهم میزد. لذا در نهایت هم نتیجه صحن علنی مجلس با نتیجه رای گیری در فراکسیون اکثریت متفاوت شد. اتفاقی که ثابت کرد فراکسیون اکثریت در عمل اکثریت نیست! و این فراکسیون اقلیت و اصلاح طلبان مجلس هستند که در عمل اکثریت هستند. چند ساعت بعد از پایان جلسه برای شرکت در مراسم اربعین عازم عراق شدم اما در آنجا دیدم در فضای مجازی درباره یکی از عکسهایم در موقع شمارش آرا غوغایی به پا شده. مخالفان نوشته اند که این عکس نمادی از تنهایی ام در مجلس است و موافقان برای این عکس نوشته اند "ایستاده در غبار!" در حالی که اصلا آن عکس برای حین شمارش آراست که هنوز مشخص نبود چه کسانی رای آورده یا نیاورده اند! و من هم چون جزو یکی از کسانی بودم که باید سر صندوق آرای وزیر بهداشت حاضر می شدم و آرای او را شمارش میکردم در آن لحظه دارم به سمت صندوق می روم اما زاویه دوربین و قاب بندی و... طوری است که انگار بقیه دارند لابی می کنند و من بین آنها گیر کرده ام:) خلاصه، با یک عکس کلی داستان سرایی شد و خودم هم از این حجم از واکنشها خنده ام گرفته بود. اما از همانجا همه را دعا کردم؛ چه موافقان و چه مخالفان را... @Sabety_ir ✅