احتراما نه صفر تا صدش لکن بخش عمده‌اش را مصداق "خود کرده را تدبیر نیست" می‌دانم! رهبری، سران قوا و... هر نقشی هم که داشته‌اند بیشتر مواجه شدگان با وضعیت بودند نه عاملان آن، عامل چیزی که امروز به ما می‌گذرد شخص است... بی‌دستاوردترین دولت، متکبرترین رییس‌جمهور، فاسدترین و کهنه‌ترین کابینه ممکن، همه و همه حاصلی از بلوغ نیافتن گفتمان در سپهر سیاسی ایران بوده است! . انتخاب روحانی بازگشت به عصر بود و در رفسنجانیسم محرومین فراتر از فراموشی، تحقیر می‌شوند... چند روز قبل از انتخابات سال۹۶ در مناظره‌ای دانشجویی گفتم شعار "به عقب برنمی‌گردیم" روحانی شعاری صحیح است اما کامل‌ترش "به عقب‌تر برمیگردیم" است، بازگشت به عصر رفسنجانی و شورش‌های اسلامشهر، مشهد و... شورش گرسنگانی که نه جایی در معادلات دارند نه چیزی برای از دست دادن! . ما مخالفان دولت مقصریم؟ صددرصد و درصد اشتباه ما به مراتب بیشتر از کسانی است که با هر انگیزه‌ای به این دولت ننگین رای داده‌اند... ما در روشن ساختن صورت مساله اصلی کشور به مردممان ناکام بودیم و همین باعث فراموشی بیش از پیش حاشیه‌های فراموش شده مقابل متن مرکز نشین بود. . گفتمان در شرایط فعلی موجودی خلق‌الساعه است، چیزی است بی‌ریشه که هرکس پلاکاردش را به دست می‌گیرد و عکسی یادگاری با قربانیش می‌اندازد... آن چیزی که ذیل عدالتخواهی رادیکال این روزها تعریف می‌شود نه مبدا دارد نه مقصد، هیجان محض است، مسابقه "چه کسی زودتر از بقیه فحش می‌دهد"... با این همه عیار اقناع اجتماعی الان مشخص می‌شود، اینکه چه کسی می‌تواند مردم را با آلترناتیوی در مدیریت آشنا کند که همه سهمی برابر برای زندگی داشته باشند! . چه باید کرد؟ (به ژست این روزها نمی‌آید) اما خب حاکمیت ستیزی و نفی‌ساختاری بیشترین غلط املایی را میان انشاهای تجویزی دارد... خاموش کردن آتش با بنزین ممکن نیست، از قضا زمان آن است که به جای همراهی با هیجان اعتراضات به این هیجان جهت صحیح عقلانی داد... امیدکشی آدمکشی را مباح می‌کند! @chobealef