✅ روز جهانی کودک و جهانی غم زده بهر کودکان غزه ✍️ محمد رستمی فعال فرهنگی دنیای کودکی دنیای خاصی است .دنیای آغوش گرم مادر ، دنیای دوش بابا ، دنیای گردن بابا بزرگ و مرکبی بهر سواری طفلکان ناز ، دنیای دویدن و خریدن چیزی بهر شنیدن بابایی باش از دهان کودکان ، دنیای پرسش ها و کنجکاوی ها .... دنیای قصه های شیرین مادر بزرگان و لالایی مادران پی کودکان ناز و چشم دوختن به رویاهای فردا .دنیای لباس و کیف و کفش مدرسه دنیای نقاشی و مداد رنگی ها .‌‌... اما دنیای کودکان غزه بسی متفاوت و غمبار است . دنیای بی رحمی وکودک کشی دنیای پستان مادرانی که بجای شیر از آنها خون می چکد و گیسوان غلطان به خون که با دلشوره های زخم فرزندان برای همیشه سر به خاک می گذارند . دنیای دبستان هایی که کودکان آن نیستند تا دوباره در آن شعر بخوانند و الیته نه نام و نشانی از دبستان هست و نه کودکان وکودکستان .دنیایی که بقول شاعر چون شعرش به انتها می رسد دیگر آن طفلکان ناز نیستند . دنیایی که بمب و موشک دفترچه نقاشی هایشان را آتش می زند و انگشتی نمانده است تا معلمی آب آب را با تمام نمناکی اش البته ببخشید با همه خونباریش را در میان انگشتان کوچک بچه ها بخش کند و صدا بکشد . شاعری که بجای آنکه بگوید و بسراید کودکان احساس جای بازی اینجاست فریاد بر می آورد کودکان احساس جای گلوله و بمب اینجاست . عجب دنیایی است دنیای کودکان غزه نه پدر مانده است و نه مادر بزرگ .همبازی ها رفته اند خواهر کوچولو هم با همه بازیگوشی هایش رفته است و او مانده است کوچه های زخمی و گرفته که در زیر هر آواری یار دلنوازی خفته است و این بی‌رحمی و قساوت را حقوق بشر نام نهاده اند تا که فردا در انتخابات آمریکا در کدام خیمه شب بازی کی برنده می شود و چه کسی پر می کند سطل های زباله را از اعلامیه های حقوق بشر . این روزها که روز جهانی کودک است جهانی غمبار کودکان غزه است . http://Taninezagros.ir @taninezagros