اگر خودم رو جای کسی بگذارم که برای اولین بار قدمم رو روی خاک ایران میزارم و با یک سری ایرانی ها اشنا شوم که تکلیفشون با خودشون مشخص نیس، از وسط ترک میخورم و خود را وارد منجنیق میکنم و در ماداکاسگار فرود میایم که چطور میشود قران را کتاب غیرملی و مال اعراب ملخ خور بدانیم ولی ربنای شجریان برای ما سرود دلنشینی شود که البته سحری هم بیدار نمیشویم و در ملا عام روزه خواری میکنیم و در جای دیگر با رسانه انگلیسی مصاحبه میکنیم که میگوییم خمینی هم انگلیس ها اوردند و در همان رسانه میگوییم دلم نمیخواهد صدایم از صداوسیمای کشورم پخش شود و میگوییم چرا ممنوع الصدا بود؟؟؟ من میروم ساقه طلایی ۶ هزارتومنی بخورم خفه شم و این لحظات را نبینم