درمورد ١. مهاجرت يا ؟ باب بحث پناهندگي را مجدد باز كرد. بين مهاجرت و پناهجويي تفاوت از زمين تا آسمانه، اوني كه مهاجرت كرده از حق طبيعيش استفاده كرده، مهاجرت كردن و ماندن هيچكدوم نه رجحان دارن نه فضيلت، ٢. در دين ما هم هست كه اگر جايي رو براي زندگي مناسب نميدوني "ان ارضي واسعه" برو جاي ديگر، اوني كه مونده منتي بابت موندنش رو سر وطن نيست شرايط اينجا براش مناسب بوده يا شرايط رفتن رو نداشته اوني هم كه جلاي وطن كرده خرده اي بهش، چه بسا از ماي مانده براي كشور و نظام مفيدتر باشه، ٣. ولي پناهجو مقوله متفاوتي است بالاخص پناهنده سياسي، اوني كه برق سكه جاي ديگه باعث ميشه تا به وطن و هويتش لگد بزنه، اوني كه از پول مردم براش خرج شده تا كسي بشه و وقتي كسي شد چوب حراج به وطنش ميزنه، اون رو بايد تو طومار خائنان نوشت. نه فضيلتي براش قائل بود نه كرامتي. ٤. چرا در تيم تعداد ايراني زياده است؟ چونكه در كشورهاي غربي شرايط مهاجرت براي ايراني ها سختگيرانه است و اما شرايط پناهندگي آسون، خيلي از كساني كه قصدشون مهاجرت ه مجبورن رداي پناهندگي بپوشن و پناهندگي محقق نميشه مگر از مسير سياسي و اثبات وطن فروشي به كشور پذيرنده. ٥.به قدمت تاريخ و به پهنه جغرافيايي همه جهان و وطن فروشان با قهر مردم و مجازات مواجه ميشدند و طبيعي است وطن فروشي مثل از اين قائده مستثني نيست. ✍️ حنیف