🔃 خلط هدف درست با مسیر درست! #حرف اون چیزی که یک داستان،‌ یک تئاتر و یک فیلم یا سریال رو تبدیل به یک اثر هنری سالم میکنه که در حوزه فرهنگ مردم اثر مثبت میذاره فقط نتیجه یا پایان قصه ش نیست. به صرف این که بگیم فلان داستان، فلان سریال پایان مثبت و آموزنده ای داره ، نمیشه گفت پس این اثر هنری ، در زمره آثار هنری ارزشی و دارای بار فرهنگی مثبت طبقه بندی میشه. بلکه یک قصه ، یک فیلم نامه یک سریال علاوه بر پایانی که داره باید در تمام طول مسیرش دقیق و ظریف باشه. نمیشه من کاروان مشهد ببرم ولی سر راه چند تا پارتی شبانه ببرم (‌و مثال های دیگه)‌ بعد بگم چون من دارم می برم مردم رو به مشهد کار خیر کردم! اگر در خلال یک قصه که در نهایت میخواد اثر مثبتی بر مخاطب بذاره در طول مسیر روایت داستانش ملاحظات فرهنگی رو رعایت نکنه، کنار اون اثر مثبتی که در نهایت دنبالش میگشت، عوارض ضمنی و پنهان نا مناسبتی هم به بار میاره. مثلا اگر توی یه قصه ، ماجرا از زبان یه دختری روایت میشه که عاشق یه پسری تو دانشگاه شده و توی داستان داره جذابیت های ظاهری این پسر از زبان دختر به جزئیات اشاره میکنه و بعد جلوتر این دختر و پسر کم کم با هم بهونه صحبت پیدا میکنن و بعد این پسر یهو از دهانش در میره و این اسم کوچیک دختر رو صدا میکنه. دختر هم با این که اولش خجالت میکشه ولی ته دلش کلی ذوق کرده و شب خوابش نمی بره که فلانی منو به اسم صدا کرد! وقتی شما این موارد رو پر رنگ و با جزئیات توضیح میدی فارغ از این که در نهایت میخوای چه اثری رو مخاطب بذاری، همینجا در خلال داستان داری الگوسازی میکنی برای دختر که پیگیر این ویژگی های ظاهری تو پسرهای اطرافت باش (مثلا رنگ مو رنگ چشم نوع ریش، تیپ و قد بلند یا کوتاه و... ) وقتی شما نشون میدی یه دختر تو حسرت یه پسری تو دانشگاهه ، وقتی نشون میدی دخترای دانشگاه به استاد دانشگاه شون دل دادن و این رو برای مخاطب باز میکنی. داری این رفتارها رو ارزش میکنی. اگرم نتیجه بگیری که اینا ارزش نیست اما حداقل جذابش کردی. داری عشق های پنهانی که کم کم این عشق به رابطه منجر میشه رو برای مخاطب جذاب میکنی.... حالا هر نتیجه ای که میخوای بذاری در نهایت بذار. ولی این عوارض در طول قصه سر جاش خواهد بود. اگر هدف درستی دارید ، مسیر تون هم باید درست باشه. 📵 اشتباهااااات ⚠️⚠️ @error_mazhabi