هدایت شده از هیات حضرت زهرا سلام الله علیها
امام صادق(ع) میفرماید:
«مَنْ كٰانَ لَهُ دٰارٌ وَ احْتٰاجَ مُوْمِنٌ اِلىٰ سُكْنٰاهٰا فَمَنَعَهُ اِيّٰاهٰا قٰالَ اللّٰهُ عَزَّ وَ جَلَّ:﴿مَلٰائِكَتی، عَبدی بَخِلَ على عَبدی بِسُكنَى الدُّنيٰا، و عِزَّتی لٰا يُسْكـَنُ جِنٰانی اَبَداً﴾»
هر كس خانه اى داشته باشد،که مومنى به سكونت در آن نيازمند است و او آن را از وى دريغ دارد، خداوند عزّ و جلّ فرمايد: «فرشتگان من! بنده ام از سكونت دادن بنده ام در دنيا بخل ورزيد، به عزّتم سوگند كه هرگز در بهشت من سكونت نكند»
📚بحار الانوار، جلد ۱، صفحه ۳۸۹، حدیث ۷۴
@hazratzahrah