🍁 #تلنگر خوب یاد گرفته‌ایم برانداز کردن همدیگر را! یک خط کش این دستمان! یک ترازو آن دستمان! اندازه می‌گیریم و وزن می‌کنیم آدم‌ها را رفتارشان را انتخاب هایشان را تصمیم هایشان را حتی قضا و قدرشان را!! به رفیقمان یک تیکه سنگینی می‌اندازیم، بعد می‌گوییم خیر و صلاحت را می‌خواهم! غافل از اینکه چه برسر او می‌آوریم! در جمع، هرکس را یک جور مورد بررسی قرار می‌دهیم آن یکی را به ازدواج نکرده‌اش این یکی را به ازدواجی که کرده آن دیگری را... یکی هم نیست گوشمان را بگیرد که: آهای! چندبار به جای او بوده‌ای که حالا این‌طور راحت نظر می‌دهی حواسمان نیست که چه راحت با حرفی که در هوا رها می‌کنیم چگونه یک نفر را به هم می‌ریزیم چند نفر را به جان هم می‌اندازیم چه سرخوردگی یا دلخوری بجای می‌گذاریم چقدر زخم می‌زنیم... حواسمان نیست که ما می‌گوییم و رها می‌کنیم و رد می‌شویم اما یکی ممکن است گیر کند بین کلمه‌های ما بین قضاوت‌های ما بین برداشت‌های ما دلی که می‌شکنیم ارزان نیست... قاضی تویی! کمک کن" هیچوقت قضاوت نکنیم" http://eitaa.com/cognizable_wan