💠 "اهالی تپه ندبه" 🔹... اگر گفتند در ماجرای عاشورا، عمر سعد بود و امام حسین علیه‌السلام، یزید بود و امام حسین(ع)، هم درست گفته‌اند و هم غلط. در عاشورا سه گروه بودند، نه دو گروه. 🔹 امام حسین و یارانش در یک سو 🔹 عمر سعد و یزیدیان در دیگر سو 🔹 و اصحاب تلّ، که ما به آن‌ها «اهالی تپۀ ندبه» می‌گوییم، در سوی سوم بودند. 📌اهالی " تپه ندبه" چه کسانی بودند؟ 📕 بلاذری ( تاریخ نگار قرن 3 ق) می‌نویسد: "از هر هزار اعزامی 300 یا 400 نفر به کربلا می‌رسیدند و بقیه از سر کراهت فرار می‌کردند." 📗 ابوحنیفه دینوری (تاریخ نگار و دانشمند ایرانی قرن9 ق) می‌نویسد: " تا کربلا از دسته‌های اعزامی، به‌خاطر کراهتشان برای کشتن حسین(ع) فقط عده قلیلی می‌ماند! این متواریان در صحرا‌، روز عاشورا بر تلّی جمع شدند و با گریه دعا می‌کردند: اللهم انزل نصرک!!! " ✅ با یک محاسبه معلوم می‌شود جمعیت فراری‌ها بیش از حاضران میدان است. اگر به حسین(ع) می‌پیوستند، کار تمام بود اما بازمانده الهیات قعود با خصلت‌های جمعی کوفه مانع شد. 🚩عاشورا ظاهراً سه صف (یاران امام/سپاه ابن سعد/اهالی تپه ندبه) اما واقعاً با دوصف(حسینی/ یزیدی) رقم خورد… «اهالی تپۀ ندبه»نیز در کربلا حضور داشتند. این مثل بزرگی است، اما چرا این تکه از تاریخ سانسور شده‌ است؟ هرقدر لشکر عمر سعد زیاد بوده‌ است، سه ‌چهار برابر آن بر سر تلّ بوده‌اند که برای حسین علیه‌السلام گریه می‌کردند! برای امام حسین علیه‌السلام گریه و زاری می‌کنند، اما وقتی می‌بینند حضرتْ علی‌اصغر را روی دست گرفته‌است، «اللّه‌اکبر» نگفتند و به حضرت ملحق نشدند! من با این افراد کار دارم! باید برویم یقۀ این‌ها را بگیریم و محاکمۀ تاریخی کنیم که «شما که بودید؟ چه بودید؟ از کجا آمده بودید؟ چه فکر و اندیشه‌ای داشتید؟ چه اتفاقی در درون شما افتاد که این‌گونه عمل کردید؟» و بعد عبور کنیم به زمان خودمان و بیندیشیم که «چه ضمانتی هست من چنین نشوم؟» 📕کتاب «اهالی تپه‌ ندبه»/محسن قنبریان.دفتر نشر معارف. ص 296.