✍سلام بر مولایم مهدی (عج) اینک که با ماه رمضان وداع میکنیم حالمون همانند وداع با عزیزیست که فراقش بر ما گران است. آمدنش فرح بخش بود و رفتنش حزن آفرین. مهدی جان چگونه ببینیم که حیات وجودمان، آرامگر وحشت تنهاییمان از ما جدا میشود ولی گریان نباشیم و ندبه ها سر ندهیم؟ اما چه کنیم که تکوین و تشریع این مصاحب شریف را از ما جدا و صیاممان را به عید افطار تبدیل میکند. آقای من بیاموزم که چگونه حالات عرفانی و تقوای ذخیره شده رمضانیم به تاراج نفس نرود و نور معرفت حاصل از جوع و عطش به نار ناشکری تغییر نیابد. مولانا تو ما را بر اندوه اين فراق پاداش خير ده و اين روز عيد و روز روزه گشادن را بر ما مبارك گردان.