پروردگارم ... شکوفایی روزت را سپاس میدارم که تاریکی شب را پایان می بخشد
و تاریکی شب را نظاره گرم
که هیاهوی روز را سرانجام است
در این میان
این "من" هستم که بالا میروم
پایین می آیم ؛
خوشحال و غمگین می شوم؛
تهی و سرشار می شوم و باز....
همان میشوم که بودم،
پروردگارم بندگی ام را بپذیر.
با یه بغل هوای تازه