رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم درباره‌ نماز فرموده اند: «ما من صلاةٍ يحضر وقتها إلاّ نادی ملكٌ بيْن يدى النّاس أيّها النّاس قُوموا إلي نيرانكم الّتى أوقدْتموها علی ظهوركم فاطفئوها بصلاتكم»[۱]  وقت هر نمازی كه فرا می رسد فرشته ای به مردم می گويد: ای مردم، برخيزيد آن آتشهايی كه پشت سر خود روشن كرده ايد با نماز خاموش كنيد. ناروايی را كه مرتكب شديم، سخن بدی را كه گفتيم، بيراهه ای را كه رفتيم، از ما جدا و دور نيست، همه‌ اينها آتشهايی است كه با دست خود روشن كرده ايم و بر دوش حمل می كنيم و نمی دانيم كه خروارها آتش بر دوش ماست! نماز، نهر روان و چشمه‌ كوثری است كه هم آتشهای گذشته را خاموش می كند و هم نمی گذارد انسان بعدها گرفتار آتش شود. هم جلو بديها را می گيرد و هم بديهای گذشته را از بين می برد. اين خاصيت نماز است كه در قرآن كريم بدان اشاره شده: «إنّ الصلوة تنْهی عن الفحشاء والمنكر ولذكر الله أكبر والله يعلم ما تصنعون» [سوره عنکبوت آیه ۴۵] [۱]من لایحضر الفقیه ج۱ ص۲۰۸ حکمت عبادات ص ۱۱۲-١١٣ 🆔 @daftar_ayatollah_javadi_amoli