🍃🍃🍃؛ 🍃🍃؛ 🍃؛ ⏺ «وَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ وَرَاءَ ظَهْرِهِ»(انشقاق/10). 🔻آن کسی که نامۀ عملش را از پشت به او می‌دهند، اظهار ناراحتی و پشیمانی می‌کند و می‌فهمد وقت گذشته و دیگر نمی‌شود عبادت کرد و بهره‌برداری نمود، پس عذاب الهی را می‌بیند و به سعیر؛ آن اتش افروخته که آماده شده است در می‌آید. چرا اینطور شد؟!! 🔻 بیشتر جنبه‌های تربیتی مورد توجه است، فقط صرف اینکه لغت و معنی چیست و خدای نخواسته عمل نکرده و دلمان را خوش کنیم که آیه را فهمیدیم، کافی نیست، 👈🏻 فهم آیه مقدمه و لازم است، ولی عمل به آن و اینکه ما چه استفادۀ تربیتی از آن‌ها می‌کنیم مهم است. ❓حالا صفات این افراد چیست که ما باید از اینها نباشیم و خودمان را از این آتش، غم و غصه‌ها نجات بدهیم؟! ✅

می‌فرماید: «إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا»(انشقاق/13)؛ (او در دنیا نزد همفکرانش مسرور بود)  

👈🏻مشکل اصلی این شخص این بود که خوشی خود را برای دنیا گذاشته و آخرتش را از دست داد. فرض کنید یک نفر می‌خواهد مسافرت برود، پول و امکانتش را در همان قطاری که هست خرج می‌کند، وقتی که به مقصد رسید، نه پول دارد به مسافرخانه برود و نه غذا تهیه کند. 🔹ما باید از سرمایه‌های الهی یعنی از وقت، عمر و جوانی خود، استعداد، چشم و گوش، دست و پا، روح و جسم، پدر و مادر، زن و فرزند و استاد، که خداوند به عنوان امانت به انسان عنایت فرموده، برای آخرت استفاده کرده و آخرتمان را آباد کنیم. 🔻نعوذ بالله انسان اگر فقط به همین‌ها خوش بوده و سرمایه را در همین‌جا صرف کند؛ مانند اهل معصیت که می‌گویند دنیا فقط همین دنیاست خوش باشید! یا چرا فلانی دارد و ما نداریم پس برویم بخریم! چرا فلان و فلان! بجای اینکه دنبال ایمان، تقوا، معنویات، ارزشهای انسانی و اسلامی باشد و برای آخرتش کاری بکند، فقط دنیا را برای خودش محل راحتی و خوشی قرار داده؛ 🔻"إِنَّهُ کَانَ فِی أَهْلِهِ مَسْرُورًا"؛ از آن‌هایی می‌شود که در دنیا نزد همفکرانش خوش بود اما «فَسَوْفَ یَدْعُو ثُبُورًا»(انشقاق/11)؛ (به زودی فریاد و واویلای او بلند می‌شود). #تفسیر ✅ سورۀ انشقاق 🍃نشر مطالب کانال آزاد است https://eitaa.com/daftaremarefat