💠خطبه 32 نهج البلاغه؛ 🔵حتماً بخوانید؛ شرح حال زمانه ماست... 🔻 امام علی(ع): أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا قَدْ أَصْبَحْنَا فِي دَهْرٍ عَنُودٍ وَ زَمَنٍ كَنُودٍ، يُعَدُّ فِيهِ الْمُحْسِنُ مُسِيئاً وَ يَزْدَادُ الظَّالِمُ فِيهِ عُتُوّاً. لَا نَنْتَفِعُ بِمَا عَلِمْنَا وَ لَا نَسْأَلُ عَمَّا جَهِلْنَا وَ لَا نَتَخَوَّفُ قَارِعَةً حَتَّى تَحُلَّ بِنَا. 🔹اى مردم، در روزگارى كينه توز و پر از ناسپاسى و كفران نعمتها، صبح كرده ايم، كه نيكوكار، بدكار به شمار مىآيد و ستمگر بر تجاوز وسركشى خود مى افزايد.  نه از آنچه مىدانيم بهره مىگيريم و نه از آنچه نمىدانيم، مىپرسيم و نه از حادثه مهمّى تا برما فرود نيايد، مىترسيم. 🔻وَ النَّاسُ عَلَى أَرْبَعَةِ أَصْنَافٍ: مِنْهُمْ مَنْ لَا يَمْنَعُهُ الْفَسَادَ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَهَانَةُ نَفْسِهِ وَ كَلَالَةُ حَدِّهِ وَ نَضِيضُ وَفْرِهِ وَ مِنْهُمْ الْمُصْلِتُ لِسَيْفِهِ وَ الْمُعْلِنُ بِشَرِّهِ وَ الْمُجْلِبُ بِخَيْلِهِ وَ رَجِلِهِ قَدْ أَشْرَطَ نَفْسَهُ وَ أَوْبَقَ دِينَهُ لِحُطَامٍ يَنْتَهِزُهُ أَوْ مِقْنَبٍ يَقُودُهُ أَوْ مِنْبَرٍ يَفْرَعُهُ وَ لَبِئْسَ الْمَتْجَرُ أَنْ تَرَى الدُّنْيَا لِنَفْسِكَ ثَمَناً وَ مِمَّا لَكَ عِنْدَ اللَّهِ عِوَضاً وَ مِنْهُمْ مَنْ يَطْلُبُ الدُّنْيَا بِعَمَلِ الْآخِرَةِ وَ لَا يَطْلُبُ الْآخِرَةَ بِعَمَلِ الدُّنْيَا قَدْ طَامَنَ مِنْ شَخْصِهِ وَ قَارَبَ مِنْ خَطْوِهِ وَ شَمَّرَ مِنْ ثَوْبِهِ وَ زَخْرَفَ مِنْ نَفْسِهِ لِلْأَمَانَةِ وَ اتَّخَذَ سِتْرَ اللَّهِ ذَرِيعَةً إِلَى الْمَعْصِيَةِ وَ مِنْهُمْ مَنْ أَبْعَدَهُ عَنْ طَلَبِ الْمُلْكِ ضُئُولَةُ نَفْسِهِ وَانْقِطَاعُ سَبَبِهِ فَقَصَرَتْهُ الْحَالُ عَلَى حَالِهِ فَتَحَلَّى بِاسْمِ الْقَنَاعَةِ وَ تَزَيَّنَ بِلِبَاسِ أَهْلِ الزَّهَادَةِ وَ لَيْسَ مِنْ ذَلِكَ فِي مَرَاحٍ وَ لَا مَغْدًى. 🔹در اين روزگاران،مردم ۴ گروهند:  گروهى اگر دست به فساد نمىزنند،براى اينست كه، روحشان ناتوان،و شمشيرشان كند،و امكانات مالى دراختيار ندارند.  گروه ديگر، آنانكه شمشير كشيده و شرّ و فسادشان را آشكار كرده‌اند، لشكرهاى پياده و سواره خودرا گردآورده و خود آماده كشتار ديگرانند. دين را براى بدست آوردن مال دنيا تباه كردند كه يا رييس و فرمانده گروهى شوند، يا به منبرى فرا رفته، خطبه بخوانند. چه بد تجارتى كه دنيا را بهاى جان خود بدانى و با آنچه كه در نزد خداست معاوضه نمايى.  - گروهى ديگر، با اعمال آخرت، دنيا را مىطلبند، و با اعمال دنيا درپى كسب مقامات معنوى آخرت نيستند، خودرا كوچك و متواضع جلوه مىدهند. گامها را رياكارانه و كوتاه بر مىدارند، دامن خودرا جمع كرده،خودرا همانند مؤمنان واقعى مى‌آرايند و پوشش الهى را وسيله نفاق و دورويى و دنيا طلبى خود قرار مىدهند.  و برخى ديگر، با پستى و ذلّت و فقدان امكانات،از بدست آوردن قدرت محروم مانده اند كه خودرا به زيور قناعت آراسته، و لباس زاهدان را پوشيده اند. اينان هرگز، درهيچ زمانى از شب و روز، از زاهدان راستين نبوده اند. 🔻وَ بَقِيَ رِجَالٌ غَضَّ أَبْصَارَهُمْ ذِكْرُ الْمَرْجِعِ وَ أَرَاقَ دُمُوعَهُمْ خَوْفُ الْمَحْشَرِ فَهُمْ بَيْنَ شَرِيدٍ نَادٍّ وَ خَائِفٍ مَقْمُوعٍ وَ سَاكِتٍ مَكْعُومٍ وَ دَاعٍ مُخْلِصٍ وَ ثَكْلَانَ مُوجَعٍ قَدْ أَخْمَلَتْهُمُ التَّقِيَّةُ وَ شَمِلَتْهُمُ الذِّلَّةُ فَهُمْ فِي بَحْرٍ أُجَاجٍ أَفْوَاهُهُمْ ضَامِزَةٌ وَ قُلُوبُهُمْ قَرِحَةٌ قَدْ وَعَظُوا حَتَّى مَلُّوا وَ قُهِرُوا حَتَّى ذَلُّوا وَ قُتِلُوا حَتَّى قَلُّوا. 🔹در اين ميان گروه اندكى باقى مانده اند كه ياد قيامت، چشمهايشان را برهمه چيز فروبسته و ترس رستاخيز، اشك هايشان را جارى ساخته است،برخى از آنها از جامعه رانده شده، وتنها زندگى مىكنند وبرخى ديگر ترسان و سركوب شده يا لب فرو بسته و سكوت اختيار كرده اند. بعضى مخلصانه همچنان مردم را بسوى خدا دعوت میكنند،و بعضى ديگر گريان و دردناكند كه تقيّه و خويشتندارى، آنان را از چشم مردم انداخته و ناتوانى وجودشان را فرا گرفته گويا در درياى نمك فرو رفته اند، دهن هايشان بسته و قلبهايشان مجروحست، آنقدر نصيحت كردند كه خسته شدند، از بس سركوب شدند، ناتوانند و چندان كه كشته دادند،انگشت شمارند. 👇👇ادامه در پست بعدی