حكايت بینای طمع کار منصور دوانیقی مقداری زیادی پول به زیاد بن عبدالله داد تا وی این پول را بین افراد نابینا و یتیم تقسیم کند. فردی به نام ابو زیاد تمیمی که بسیار طمع کار و پول دوست بود به او گفت: نام مرا نیز در میان نابینایان بنویس. زیاد گفت: حتماً می نویسم زیرا خداوند می‌فرماید: فانّها لا تَعمَی الا ابصار ولکن تَعمی القلوب الّتی فی الصّدور این کافران را گرچه چشمان سرشان کور نیست اما چشم دل آنها کور است. سپس ابو زیاد درخواست کرد که نام فرزندش نیز در دفتر ایتام نوشته شود. زیاد گفت: اسم آن را نیز حتماً می‌نویسم. زیرا هر که پدری چون تو داشته باشد یتیم است. در آغوش خدا باشید 🔹🔶─┅═ೋ❅🕋❅ೋ═┅─🔶🔹 @Dar_Aghoosh_KHODA