مهاجرت، بخش اعظم فعالیت صهیونیست‌ها در طول قرن جاری را تشکیل می‌داد. مهاجرتی که از دهه‌ی ۹۰ قرن نوزدهم تحت شعار هجرت به کوه صهیون به‌عنوان سمبل مهاجرت به فلسطین آغاز شد و با حرکت کاروان‌های بزرگ یهودی به فلسطین در قرن بیستم ادامه یافت.
روند مهاجرت با توجه به شرایط زمانی و مکانی یهودیان و عرصه‌ی بین‌الملل، هر روز ابعاد تازه‌ای به خود می‌گرفت و تا آن‌جا پیش رفت که در عرض کمتر از صد سال، جمعیت یهودیان فلسطین صدوپنجاه برابر شد!
برای درک بهتر میزان بالای مهاجرت یهودیان به فلسطین باید متذکر شویم ملت یهود جزء اقوام کم زاد و ولد است و افزایش تعداد آنان ربطی به میزان زاد و ولدشان ندارد.
از این پس صهیونیست‌ها با استفاده از مسامحه‌کاری مسئولین قیمومیت [۵] انگلستان بر فلسطین (در سال‌های ۱۹۱۸ تا ۱۹۴۸) نسبت به معضل مهاجرت یهودیان، مهم‌ترین بند اعلامیه بالفور یعنی ایجاد سرزمین ملی یهود را به مرحله‌ی اجرا درآوردند. همچنین آنان تعداد زیادی از یهودیان را از طریق مؤسسات و جمعیت‌های معلوم‌الحال به فلسطین منتقل کردند.
مهاجران جدید شامل دو گروه قانونی و غیرقانونی می‌شدند که در واقع همه‌ی آنان غیرقانونی بودند. تنها تفاوت میان این دو آن بود که مهاجران قانونی در چهارچوب مهاجرت‌های رسمی و با تعداد افرادی مشخص وارد فلسطین می‌شدند. ولی مهاجران غیرقانونی خارج از آمارهای رسمی، خواه در خفا و خواه در برابر دیدگان مقامات قیمومیت به این سرزمین می‌آمدند. البته سیستم آمارگیری زیر سلطه‌ی محاسبات و قوانین دولت انگلستان و نوع روابط این کشور با اعراب از یک‌سو و سازمان جهانی صهیونیسم و هم‌پیمانش آمریکا (در دهه‌ی ۴۰ میلادی)، از سوی دیگر قرار داشت.
همچنین برخوردهای نازی‌ها با یهودیان در آلمان یا کشورهای تحت اشغال یا متحد آلمان، خود بهانه‌ای مناسب به‌دست مهاجرین قانونی و غیرقانونی یهود داد. [۶] به این ترتیب در فاصله‌ی زمانی دهه‌ی ۳۰ تا پایان قیمومیت بریتانیا در سال ۱۹۴۸، هزاران یهودی از اروپای شرقی از طریق زمین، دریا و هوا، پا به سرزمین فلسطین گذاشتند.
صهیونیست‌ها بی‌شرمی را از حد گذرانده و ضمن برانگیختن احساسات و افکار عمومی نسبت به جنایات نازی‌ها و وارد کردن فشار بر دولت قیمومیت، در خفا از عملیات‌های تروریستی بر ضد اتباع انگلیسی مقیم فلسطین حمایت کردند که در جریان آن تعداد زیادی از افسران، سربازان، نیروهای پلیس، قضات، کارمندان و شهروندان عادی انگلیسی کشته شدند. این وضع آن‌قدر ادامه یافت که حکومت انگلستان با تسلیم در برابر این گروه فشار، دروازه‌های فلسطین را در مقابل سیل عظیم مهاجران یهودی اروپا گشود!
هم‌زمان با این تحولات صهیونیست‌ها با ایجاد جوّ ترور، وحشت و ناامنی علیه یهودیانِ سرزمین‌های عربی به‌ویژه در عراق، یمن، سوریه، لبنان، مصر و مغرب (مراکش) آنان را وادار به مهاجرت به فلسطین اشغالی می‌کردند که این امر در اواسط ماه می ۱۹۴۸ میلادی به‌وقوع پیوست.
اما این روند هرگز متوقف نشد و در سال‌های بعد به‌ویژه در دوران جنگ سرد، موج عظیمی از مهاجران یهودی از اتحاد جماهیر شوروی سابق، و پس از آن از روسیه و جمهوری‌های تازه استقلال یافته و اتیوپی [۷] وارد فلسطین شدند. [۸]
👈🏿 ادامه دارد ....
2
بنیاد شرق شناسی دارالأدیان ⬇️
🆔 @daraladyan