#زیارت_امین‌الله ۲۷۰
🔆 *«وَ حَوَائِجَ خَلْقِكَ عِنْدَكَ مَقْضِيَّة»*
🔆 *«خدایا نیازهای خلقت در نزد تو برآورده شده است.»*
🔷🔹 تمرکز بر واژه «عندک» این واقعیات را آشکار می‌کند
🔹 که اولاً *زائر برای وصول به مقام حضور باید از موانع بسیاری عبور کند؛*
🔹 ثانیاً زائر در مقام عندیت، لذت حضور را می‌یابد؛ یعنی زمانی که فرد از خودبینی و دیگر‌بینی پرهیز کند و تمام توجه او به خداوند باشد، *لذت حضور را می‌چشد؛*
✨ *تا نیست غیبتی نبود لذت حضور*
💢 بی‌تردید *تا انسان چشم امید به دیگران دارد و نقشی و وجودی برای خود و دیگران قائل است،* لذت حضور را ادراک نمی‌کند؛ اما زمانی‌که از خود و دیگران غائب شود و هیچ‌کس چشم او را پُر نکند، لذت حضور را می‌چشد.
🔹 ثالثاً درک مقام عندیت، انسان را به این بلوغ فکری می‌رساند که *باید نیازهای خود را فقط به خداوند اعلام کند و اولویت نیاز خود را در معرفت و یافتن خداوند می‌داند.*
حیات و زندگی خود را در پی معرفت خداوند ترسیم می‌کند و لحظه‌ای غفلت از خداوند، موجب ترس او می‌شود، در سیر جادۀ بندگی کم می‌آورد و خود را به منزلۀ مرده‌ای متحرک می‌پندارد.
💢 غفلت از خداوند، انسان را ذلیل و محتاج غیر می‌کند.
✅ زمانی که زائر مقام حضور را درک کند، محتاج نیست؛ چرا که در وصول به خداوند تمام نیازهای او برآورده می‌شود. در واقع همۀ نیازها بهانه‌ای برای یافتن خداست.
🍃 به فرمودۀ آیت‌الله‌حسن‌زادۀ آملی:
✨ * «الهی تو را دارم پس چه کم دارم پس چه غم دارم»*
📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی»
🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی:
سایت
| بله | ایتا