شعر " مرتفع ترین هنر پارسی است ، و تنفس در گعده اهالی شعر بازکننده همه انسدادهای روحی ، چند روزی میزبان گروه های منتخب مشاعره در دانشگاه های علوم‌پزشکی در فصل آخر جشنواره فرهنگی سیمرغ بودیم ، در گفتگوی افتتاحیه که چند روز پیش برگزار شد، نسبت هنر و شعر برای شاعرِ حوزه سلامت را از سه منظر بیان کردم : ۱- زبان شعر و نثر ادبی ابزاری جذاب در جهت افزایش سرمایه اجتماعی نظام سلامت : نظر سنجی ها طی ۱۰ سال گذشته روند نزولی را نشان میدهد ، هر لحظه خدمت به مردم و تسکین آلام انها برای "شاعرِ روپوش سپید" پر است از جلوه های عینی زیبایی و فرصتی برای خلق ابیاتی ناب . ۲- شعر و زبان مسجع به مثابه روشی جذاب برای افزایش سواد سلامت مردم و اخذ مشارکت آنها در همراهی و هم افزایی با: سیاست های سلامت نظیر عدم استعمال مواد مخدر ، دخانیات ، اصلاح سبک تغذیه سالم ،مشارکت در کنترل همه گیری کرونا ، سیاستهای جوانی جمعیت و ... ۳- شعر و نثر ادبی روشی برای اعتلای و احیا اخلاق در نظام سلامت و درون خانواده بهداشت و درمان : سالهاست کنگره هایی با نام اخلاق پزشکی و اخلاق پرستاری برگزار میشود ، جایگاه هنر و ادبیات در توسعه این امر که هر روز بیش از گذشته بدان محتاج تر می‌شویم کجاست؟ عمده آثار ادبی در این خصوص مربوط به صد سال قبل است . 💠 نظام سلامت باید به حال دل خود رسیدگی کند ، ما میراث دار مفهوم بلند "حکیم" هستیم نباید بگذاریم "تجاری شدن پزشکی" که جزئی از فرهنگ مهاجم لیبرال است ، پزشکی ما را در هاضمه خود ببلعند . ⚜جمعه ۷مرداد ۱۴۰۱ . ⚜ #دارالسلام www.mefda.ir/photo/298649/ http://www.mefda.ir/news/298663/