شراره های عشق . شاگردان شیخ محمدجواد انصاری همدانی درباره شراره های عشقی که از وجودش و از چشمانش زبانه می کشید و او را بیتاب می کرد چنین گفته اند: . « وقتی در جلسات غزل خوانده می شد ، بدون اینکه صورتشان تغییر کند ، اشک روی گونه هایشان جاری می شد ، چیز عجیبی بود. سرخ و زیبا می شدند ، خودشان هم قشنگ بودند ، چشم های قشنگی داشتند ، وقت هایی که حالشان عوض می شد دیگر آدم  نمی توانست نگاهشان کند از شدت زیبایی » . و نیز می گفتند: «در چشمانشان نمی شد نگاه کرد ، محبت از آن شعله می کشید» . چون چشم تو دل می برد از گوشه نشینان . دنبال تو بودن گنه از جانب ما نیست کانال"درراه بندگی" @darrahbandgi