🔻 شبهای قدر در دوره قاجار
🔰 سه شب احیا شبهای عبادت بود، مردم بعد از افطار به مسجدها میرفتند. شش شبانه روز (صد رکعت) نماز قضا میخواندند. بعد از آن واعظ یا پیشنماز به منبر میرفت. اکثر تفسیر سوره قدر و فضیلت شب قدر را برای مردم میگفت و چون یکی از عبادات هم گریه از خوف خداست، آنها را میگریاند و بعد قرآن سر میگرفتند و به مسلمانان دعا میکردند و نزدیک سحر به منزل بر میگشتند.
در ماه رمضان به نوکرها هم سحری میدادند و مطلقا در این ماه مردم اطعام زیاد میکردند. اکثر اعیان هر شب در بیرونی افطار کرده ۵-۶ الی ۱۰-۱۵ نفر حاشیه و بعد نوکرها در خانه افطار میخوردند. آنها که توانائی این قبیل اطعامها را نداشتند، خرما میخریدند و به مسجد میرفتند و به مومنین میدادند.
🔰 اگر در میان اهل مسجد اعیانی هم بود، این خرما را رد نمیکرد و با آن افطار مینمود که خود به ثواب اجابت دعوت برادر دینی رسیده و برادر دینی را هم به ثواب اطعام رسانده باشد… به قدری مردم در این کار رغبت داشتند که قوم و خویشها برای ثواب رساندن به همدیگر وارد شده و مثل اهل خانه افطار میکرد💯
🔅 محال بود وقت افطار صدای فقیری از کوچه بلند شود و چندین نفر داوطلب برای غذا دادن به او از خانهها بیرون نیایند..✅
🆔
@darseenghelab