💠 أَنَّمَا الْحَيَاةُ الدُّنْيَا لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ زِينَةٌ وَ تَفَاخُرٌ وَ تَکاثُرٌ فِي الأَمْوَالِ وَ الأَوْلاد [حدید | ۲۰]
⚠️ زندگی دنيا در حقيقت، بازی و سرگرمی و آرايش و فخرفروشی شما به يکديگر و فزون‌جويی در اموال و فرزندان است.
1⃣ در سیر حیات غیرطیبه و مادی، دوره‌ی کودکی انسان، دوره‌ی لعب و بازیگوشی خواهد بود.
2⃣ پس از این دوره، فرد وارد دوره‌ی نوجوانی می‌شود که دوره‌ی لهو و کارهای بی‌هدف است؛ در این دوره، نوجوان بسیار تلاش و کوشش می‌کند، ولی تلاش‌هایش هدفمند و قاعده‌مند نیستند.
3⃣ در مرحله‌ی بعدی، دوره‌ی جوانی، دوره‌ی زینت، خودآرایی و خودنمایی است؛ جوان می‌خواهد با زینت و خودآرایی نظر دیگران را جلب نماید.
4⃣ بعد از دوره‌ی جوانی، انسان در دوره‌ی میانسالی قرار می‌گیرد. دوره‌ی میانسالی، دوره‌ای است که فرد در حیات غیر طیبه موقعیت اجتماعی پیدا کرده و به تفاخر و فخرفروشی می‌پردازد.
🔺 همان فردی که در دوره‌ی جوانی به وسیله‌ی ظاهر و خودآرایی درصدد جلب نظر‌ها بود، در دوره‌ی میانسالی با عناوینش به دیگران فخرفروشی می‌نماید تا از این رهگذر برای خود منصب، موقعیت و جایگاهی ایجاد کند.
5⃣ پس از آن، دوره‌ی کهولتِ سن و پیری می‌رسد. در این دوره، فرد قدرت جسمی و ظاهر مناسبی برای خودنمایی ندارد و ممکن است عنوان خاصی نیز برای تفاخرکردن نداشته باشد.
〽️ دوره‌ی کهولتِ سن، دوره‌ی تکاثر در اموال و اولاد است. در این دوره، فرد با مال و توسعه‌های مادی که ایجاد کرده‌است، می‌خواهد علی‌الدوام موقعیت خود را حفظ نماید.
📌 حجت الاسلام و المسلمین دسمی
#حیات_طیبه
🔹🔸🔹🔸🔹🔸🔹
🆔 @Dasmi_org