گزیده ای از نقد حجه الاسلام و المسلمین حاج علیرضا #پناهیان درباره فیلم مارمولک @dastanpoor_iri بسم الله الرحمن الرحیم بنده برای نقد این فیلم، تنها مطالبی را که برای من اهمیت خاصی دارند، عرض می کنم و الا سخن فراوان است. یکی از نکات آن است که بیننده در ده دقیقه اول فیلم، به یک زندانی که دزد است و شاید دزد مسلح هم باشد علاقمند می شود و با او ابراز همدردی می کند، بگذریم از این که شخص در نظام جمهوری اسلامی محکوم به حبس است. در ابتدای فیلم که هنوز موضوع اصلی به میان کشیده نشده است، یک زندانبان و سرباز، مورد مضحکه و مسخره قرار می گیرند و خط استهزاء نیروی انتظامی و ماموران زندان و مدیران جمهوری اسلامی در تمام این فیلم به شدت پر رنگتر از خط استهزاء روحانیت است. فیلم این موضوع را القا می کند که نیروی انتظامی و ماموران راهنمایی و رانندگی خادم مردم نیستند و حافظ منافع آخوندها هستند. بنابراین یکی از گروههایی که در این فیلم مورد استهزاء قرار می گیرد ماموران جمهوری اسلامی هستند. به ویژه زندانبان که از او چهره ای مضحک، خلق نمی کند بلکه او را و نوع او را منفور قرار می دهد که بنده در اغراض سیاسی این کار تردید ندارم. سالهاست تلاش می شود مردم نسبت به زندان حساسیت خاصی پیدا کنند و زندانی را نه مجرم که اسیر بنامند و زندانبانان را نه مجری قانون که جانی و ظالم تلقی کنند و این هدف در این فیلم بسیار مهم دنبال شده است. در فیلم القا مفهوم رژیم آخوندی مهمترین چیزی است که تجلی پیدا می کند و این دومین دروغ است، زیرا درصد قابل توجهی از مدیران اعتقاد و اعتنایی به روحانیت ندارند و این صحیح نیست که کسی که عمامه بر سر گذاشت نانش در روغن باشد، بلکه چه بسا برعکس است. جریان سومی که در این فیلم مسخره می شود مردم عوام کالانعام هستند که به روحانیت علاقه و ارادت دارند مهمتر از این دو موضوع قبل، نفهمی عموم مردم که با روحانیت در ارتباطند در این فیلم القا می شود، این کار به هیچ وجه هنرمندانه نیست و حتی به اندازه جکهای ملا نصر الدین هم ارزش ندارد و حکمتی در آن یافت نمی شود. گروه چهارم جوانان هستند که در این فیلم به سخریه گرفته شده اند، شاید صهیونیستی ترین این فیلم همین باشد. ما اگر هر چه در این فیلم است بپذیریم ولی این را که طایفه ای از جوانان که جذب روحانیت می شوند، خصوصا آنان که قلم به دست می گیرند و سخنان یک روحانی را یادداشت می کنند، اینقدر احمق باشند نمی پذیریم، محال است نوجوانی که این فیلم را می بیند و اسیر تاثیرات آن می شود دیگر حتی برای ثبت سخنان برجسته ترین عالمان دینی و برای یادداشت سخنان ایشان دست به قلم ببرد.