💠 به بهانه روز عرفه و سوره یس 🔅 در وجود انسان باید گیرنده ای باشد که نقطه های سعادت را به او بشناساند و او را در معرض سعادت هایش قرار دهد و از مهالک دورش کند. 🔅سوره یس می خواهد قوتی در انسان فعال شود که وقتی پیامبر یا رسول یا شبه رسول در جایی آمد، بو که می کند حس کند که خبری هست، به ما چیزی می خواهد بدهد. 🔅 کار سوره یس با انسان، فعال کردن شامه هدایتی اش هست. انسان باید حس نیاز به بهتر شدن و پیشرفت داشته باشد و احساس کند که پیامهای اطرافش هدایت بخش باشد. تنها کسانی شروع می کنند به کار کردن و تدارک دیدن که حس نیازشان فعال باشد. 🤔 آدم باید از خود بپرسد من برای روز عرفه یا شب عرفه به چه چیزی نیاز دارم؟ برخی می گویند ما دلمان میخواهد خودمان را بیشتر بشناسیم. برخی می گویند ما می خواهیم خودمان را در آینه یک اتفاق ببینم. 🔅مثل اینکه ما با نیازهای قبلمان، حوادث بعدمان را رقم می زنیم. اینکه شما روز عرفه کجا بروید، کدام عالم را ببینید و غیره، این از قبلش تعیین می شود. با حس نیاز طراحی می شود. 🔅 بالاترین محدودیت انسان در نشدن کارها، نخواستن است. ما خیلی چیزها را نداریم، چون نخواستیم. ماه ذی الحجه کارش چی هست؟ اصلاح خواست هاست. عرفه دارد، قربان دارد، غدیر دارد، هم در راستای فعال سازی خشیت و خواست است. 🔅 هر که هر چه را بخواهد می یابد و اگر چیزی را نیافته است، نخواسته است. خیلی خطرناک است. فکر کنید روز حشر هست ملکی در عرش همچین ندایی بدهد و هر کس می بیند که این را ندارد، این را ندارد چون نخواسته است. از خواسته هایتان دریغ نکنید. 📚 استاد اخوت، خلاصه شده از جلسه خانوادگی سوره یس @davat_namaz