👈🏻 نماز یک امر تکوینی در خلقت است. نماز یک امر تکوینی در خلقت است. یعنی اگر فرزندی به‌ درستی رشد کند،میل و نماز در او شکوفا می‌شود. 🧐 یعنی باز تصور نکنیم که ما یک نمازی داریم که خارج از وجود فرد است و فرد نسبت به آن مثلاً بیگانه‌ است،حسی ندارد. نه! 👈🏻 فطرت، لوح سفید که نیست،فطرت انسان،فطرت خداجو و خدا گرا است. یعنی به‌طور طبیعی میل به عبادت دارد و عبادت جدای از ساختار انسان نیست و اگر این ساختار انسان تعادلش حفظ بشود،میل به عبادت چه میشود؟ باقی می‌ماند. مسأله ای که امروزه اتفاق می‌افتد این است که 😳خیلی از اوقات در طی رشد ابعاد مختلفی که انسان دارد، یکی دوتایش خیلی به آنان پرداخته می‌شود و ابعاد دیگر پرداخته نمی‌شود. وقتی در سیر رشد ما برای معنویت درصدد تربیتمان جا باز نمی‌کنیم و ابعاد مختلف رشد به آن بها داده می‌شود،اتفاقی که می‌افتد این است که بچه اصلا دیگر نیازی پیدا نمی‌کند👌. انگار دچار قساوت قلب می‌شویم. بچه‌ای را در سنین نوجوانی دیدم ،که به دوستانش میگفت وقتی پدر و مادرم میگویند نماز و ...چرا تق‌ولق می‌خوانی و این‌ها، بهشون میگویم ،ببین فلانی که دوستم است، این خانواده اش خیلی پولدارند. همه چیزش هم به راه است. اصلا هیچ نیازی هم در زندگی ندارد. خیلی زندگی اش خوب است. نماز هم نمی‌خواند. برای چه من بخوانم؟ یعنی به نماز همچین معامله‌ای داشت. چرا؟ 🧐 چون این مادیات برایش خیلی پررنگ شده است. یعنی به نیاز معنویتش پرداخته نشده است. انقدر ما درگیر زندگی عادی می‌شویم که اصلا یادمان میرود که این معنویت لازم است 👈 یکی از چیزهایی که دل را زنده می‌کند. مثلاً قرار گرفتن یا شرکت در مجلس وعظ است. حدیث داریم که موعظه درواقع دل را زنده می کند.👌 آبیاری می‌کند. دل با تذکر است که روشن می‌شود موتورش. فرض کنید این موعظه که باید در قلب بنشیند،خب جایش را چیزهای دیگر می‌گیرد. حب دنیا می‌گیرد،حب مقام می‌گیرد و... 👈 پس نماز یک امر تکوینی در خلقت است. یعنی اگر آن بعد فطری انسان به واسطه‌ی امور مختلف پوشانده نشود، به‌ صورت طبیعی انسان میل به عبادت دارد و نسبت‌ به نماز گارد نمی‌گیرد و علاقه دارد نسبت به نماز و یک کشش طبیعی و فطری به سمت این دارد. #شنبه #دعوت_به_نماز @davat_namaz