سید جلیل علی بن طاووس (ره) روایت کرده: روزی جمعی از اصحاب نشسته بودند، رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وآله) وارد شد و به ایشان سلام کرد و اصحاب پاسخ سلام ایشان را گفتند؛ حضرت فرمود: آیا می‌خواهید دوایی را که جبرییل به من آموخته که نیازمند دوای پزشکان نباشم به شما بیاموزم؟
امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) و سلمان و دیگران پرسیدند: آن دوا چیست؟ حضرت به امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) خطاب فرمود که:در ماه نیسان رومی [شمسی] آب باران را می‌گیری و هر کدام از سوره‌های «فاتحه‌الکتاب» و «آیت‌الکرسی» و «توحید» و «فلق» و «ناس» و «کافرون» را «هفتاد مرتبه» می‌خوانی و در روایت دیگر سوره «قدر» را نیز «هفتاد مرتبه» و «هفتاد مرتبه» «اللّٰهُ أکبر» و «هفتاد مرتبه» «لا إِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ» گفته و «هفتاد مرتبه» صلوات می‌فرستی، آنگاه «هفت روز» در بامداد و شامگاه از آن آب می‌آشامی، به‌حق خدایی که مرا به‌راستی به رسالت بر مردم برانگیخت سوگند یاد می‌کنم که جبرییل گفت:
خدا از کسی که این آب را می‌آشامد، هر دردی را که در بدنش باشد برمی‌دارد و به او تندرستی بخشد و دردها را از تن و استخوان‌های او بیرون کند و اگر در لوح دردی برای او مقدر شده باشد محو می‌کند و به‌حق پروردگاری که مرا به‌حق فرستاده، اگر فرزند نداشته باشد و فرزند بخواهد، آب نیسان را به آن نیت بیاشامد به او فرزند روزی شود و اگر زن عقیم باشد، با نیت از این آب بیاشامد، از او فرزند پدید آید و اگر مرد و زن، پسر یا دختر خواهند، از آن آب بیاشامند مقصود ایشان حاصل گردد، چنان که حق‌تعالی می‌فرماید:﴿يَهَبُ لِمَنْ يَشٰاءُ إِنٰاثاً وَ يَهَبُ لِمَنْ يَشٰاءُ الذُّكُورَ أَوْ يُزَوِّجُهُمْ ذُكْرٰاناً وَ إِنٰاثاً وَ يَجْعَلُ مَنْ يَشٰاءُ عَقِيماً﴾.به هرکس بخواهد دختر عطا می‌کند و به هرکه بخواهد پسر می‌بخشد یا پسران و دخترانی با هم به آنان عنایت می‌کند و هرکه را بخواهد نازا قرار می‌هد.سپس فرمود:
اگر کسی درد سر داشته باشد، از این آب بیاشامد، به قدرت حق درد سر او آرام شود و اگر درد چشم داشته باشد و در چشم‌های خود قطره‌ای از این آب بریزد و چشم‌های خود را با آن بشوید و از آن بیاشامد، به اذن خدا شفا یابد و آشامیدن از این آب بُن دندان‌ها را محکم کند و دهان را خوشبو نماید و لعاب بُن دندان‌ها و بلغم را کم کند و به سبب خوردن و آشامیدن تُخَمه و امتلاء نگیرد [یعنی دو نوع بیماری از بیماری‌های معده] و از بادهای قولنج و غیر آن آزار نبیند و به درد پشت و درد شکم مبتلا نگردد و از زکام رنج نکشد و دچار درد دندان نشود و درد معده و انگل معده را زایل کند و نیازمند به حجامت نشود و از بیماری بواسیر و خارش بدن و آبله و دیوانگی و پیسی و خون‌دماغ و استفراغ نجات یابد و کور و لال و کر و زمین‌گیر نشود و آب سیاه در دیده‌اش نیاید و *دردی که موجب خوردن روزه و کاستی نمازش گردد به او نرسد* و از وسوسه‌های جنّیان و شیاطین گزندی نبیند.
آنگاه رسول خدا فرمود: جبرییل گفت: هرکه از این آب بیاشامد و به همه دردهایی که در مردم است مبتلا باشد، موجب شفای او از همۀ آن‌ها گردد.
و نیز گفت: به‌حق خدایی که ای پیامبر تو را به راستی فرستاده، هرکه این آیات را بر این آب بخواند و بیاشامد، حق‌تعالی دلش را از نور پر کند و روشنی و الهام خود را در دل او وارد سازد و حکمت بر زبان او جاری کند و دلش را از فهم و بصیرت پر نماید و از کرامت‌هایش، آنچه به احدی از عالمیان عطا نکرده عطا کند و هزار آمرزش و هزار رحمت بر او فرستد و غشّ و خیانت و غیبت و حسد و ستم و کبر و بُخل و حرص و غضب را از دل او برکند و از عداوت و دشمنی مردم و بدگویی ایشان نجات یابد و موجب شفای همه بیماری‌های او شود.
@davat_namaz