*خانه خدا و خانه دل* خداوند مي فرمايد: من را در دلهای عارفین به من جستجو کنید. آسمان و زمین تجلیات من را قبول نمی کند ولی دل عبد مومن این تجلیات را قبول می کند. یعنی ساکن دل اوست. در کعبه ما یک حجر الاسود برای مبایعه، بیعت نمودن داریم. مبایعه از باب مفاعله است *یعنی شما با او بیعت کردی، او هم با شما بیعت می کند.* مستحب است انسان قبل طواف، استلام حجر بکند. استلام حجر یعنی آن عهد و پیمانی که خداوند در عالم ذر از ما گرفته، آن را تجدید بکند. در کعبه یک حجری هست که از آن تعبیر به یمین الله می شود. *در بیت دل انسان هم یمین الله برای بیعت و مبایعه وجود دارد. قدر خودمان را بیشتر بدانیم. حجر فقط به منزله دست است ولی دل انسان بیت اوست یعنی هم دست است هم او. به همین دلیل گفته اند شرافت انسان از کعبه بالاتر است. این مبایعه که در کعبه قرار داده شده است، در استقبال هم می آید.* شما رو به بیتی می ایستید که درون بیت، حجر است. پس هر نماز ما، یک مبایعه و بیعت است. هر روز 5 بار واجب است که رو به بیت بایستید و نماز به جا آورید. *هر تکبیرة الحرام ما یک احرام است، یک بیعت با خداست.* مستحب است که در هر دور طواف وقتی به حجر الاسود می رسد این دعا را بخواند: اللَّهُمَّ أَمَانَتِی أَدَّیْتُهَا وَ مِیثَاقِی تَعَاهَدْتُهُ لِتَشْهَدَ لِی بِالْمُوَافَاةِ : خدایا این امانت من است که آنرا ادا کردم و این پیمان من است که آنرا تجدید کردم تا برای من به وفا کردن گواهی دهی. * امانت الهی:اولا خود تو هستی، دوم احکام الهی هست، سوم آن عهدی است که ما با خدای تعالی بستیم* ، ألَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ وَأَنِ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُسْتَقِيمٌ (آیات 60 و 61 سوره یس) حجر را شاهد می گیرد در وفای به اینها. در هر استقبال نماز ما یک مبایعه با خدای متعال است. یمین الله در این بیت است. در هر نماز قبل و بعد از تکبیرالاحرام یک دعا مستحب است که به آن مواجه می گوییم: * وَجَّهتُ وَجهىَ لِلَّذى فَطَرَ السَّمواتِ وَ الأرضَ، عالِمِ الغَیبِ و الشَّهادَةِ حَنیفاً مُسلِماً وَ ما انَا مِنَ المُشرِکینَ. انَّ صَلاتى وَ نُسُکى وَ مَحیاىَ وَ مَماتى للّهِ رَبِّ العَالَمین، لاشَریکَ لَهُ وَ بِذلِکَ امِرتُ وَ انَا مِنَ المُسلِمینَ* این دعا و دعای طواف خیلی به هم شبیه است. آنجا می گویی أَمَانَتِی أَدَّیْتُهَا. در نماز حرف بالاتری می زنی، لفظ مبایعه کمی تغییر کرده، وَجَّهْتُ وَجْهِيَ، من رویکرد خود را تغییر دادم. خدایا من دیگر مشرک نیستم. هر گناهی یک شرک است. پس هر نماز ما یک بیعت و تجدید بیعت است. *پس نماز نهی می کند یعنی چه؟* قرآن درباره نماز می فرماید: تنهی از ماده نهی است یعنی نماز تو را نهی می کند. وقتی می خواهی دست به خلافی بزنی، می گوید این استقبال شما یک مبایعه بوده حالا می خواهی بیعتت را بشکنی؟ در نماز بعدی چه جوری دوباره می خواهی رو به کعبه بایستی؟ 🎤استاد سعادت فر @hobbenamaz