✅ یکی از صفاتی که از کودکی در انسان پدیدار می شود و می توان برای آن از همان هفت سال اول *برنامه آموزشی* طراحی کرد، بحث *نماز* است. ✅ در این مرحله باید *حواس کودک به همراه عواطف رحمانی با نماز* درگیر شود: 📢 *صدای اذان و اقامه* را بشنود که چون نظامش فطریست، درون کودک تثبیت می شود. (شنوایی) 🚰 می توان کاسه ی پلاستیکی ای برای او در نظر گرفت تا هنگام *وضو* ی والدین او هم (حرکاتی شبیه وضو گرفتن داشته باشد) آب بازی کند. کودکان بازی با آب را دوست داشته و احساس نشاط به آنها دست می دهد. (لامسه،بینایی،شنوایی) 👀 والدین خود را با حال و *اخلاق خوب و آراستگی* در حال اقامه نماز ببیند. (بینایی) 👃هنگام نماز، *عطر خوش* از والدین و خودش استشمام کند. (بویایی) 🍇 *خوراکی های طیب خوشمزه* در وقت نماز والدین در اختیار او قرار داده شود. (چشایی) 📿 در حین نماز، سجاده به همراه *مهر و تسبیح* و چادر یا عبا در اختیار او قرار داده شود. (لامسه) 📿 بعد از نماز والدین با او دست دهند و او را نوازش کنند و در آغوش خود بنشانند و با دستان او *تسبیحات حضرت زهرا* سلام الله علیها را بگویند. (لامسه) 🎯 به طور کلی *حس کودک به نماز* اینگونه باشد که وقتی والدین خود را می بیند که می خواهند نماز بخوانند، احساس کند که الآن *وقت خوشی* اش هست. بنابراین اگر در حین نماز، کودک با والدین *بازی* کرد، مورد مواخذه قرار نگیرد . رعایت این قبیل موارد *بذر ایمان* را در آنها می کارد. @davat_namaz