*از امروز می دونم که...* اگر غبطه می خورم بر حال آنانی که دائم در نمازند...متوجه شدم که در نشئات نماز بودن و شوق برای نماز بعدی من رو در زمره این بنده های خوب قرار می دهد. جزو دسته صالحین عالم بودن چه صفایی دارد همونایی که بهشون توی سلام نماز، سلام میکنم! همونایی که اگه قیام میکنند در نماز، نماز که تموم شد هم قیام به امر خدا دارند! همونایی که رکوعشون امتداد داره تا تک تک لحظات زندگیشون و خضوعشون برای خداست...همون خوشبخت هایی که در تمام زندگی در سجده هستند و تسلیم محض او... نه تسلیم زر و زور و هوی و هوس... چقدر در تفسیر قدقامت الصلوه امیرالمومنین زیبا بشارت داده اند... * رسید وقت نجوا و زیارت و رسیدن به آرزو و وصل به کرامت و عفو و رضوان و غفران خدا! * یعنی تمامِ تمامِ تمام آنچه که آرزویش را دارم... اشتیاق که هیچ...باید برای نماز بعدی بی تاب باشم... @hobbenamaz