| خنده‌ام اینطوری باشه | سبک زندگی سلبریتی‌ها را رسانه‌ای کردند و آنرا سبک زندگیِ سزاوار تقلید و «نایس» جا زدند، اندام سلبریتی‌ها را معیار قرار دادند و برای جامعه «بدن استاندارد» تعریف کردند و سایر بدن ها شدند «یغور» و «تاپاله»، لباس سلبریتی‌ها را معیار قرار دادند و برای جامعه معیار سلیقۀ برتر در لباس تعریف کردند و سایر سبک‌های پوشش شدند «شهرستانی» ، «خز و خیل» و «پایین شهری»، هر آنچه( از ماست، دمنوش، سُس و آبمیوه گرفته تا تسمۀ خودرو) سلبریتی‌ها در بیلبوردهای شهر تبلیغ می‌کردند شد عیارِ سلیقۀ خوب و آلامد. حالا به سراغ خنده آمده‌اند. از بدن تغییر مسیر داده‌اند و به سراغ تک تک اندام‌های آن آمده اند. به هر حال سلبریتی‌ها خرج و مخارج‌شان زیاد است. حالا می‌خواهند برای نحوۀ خندیدن جامعه هم «طرح و الگو»ی معیار تعریف کنند. به فکر جامعه بودن تا کجا؟ از نظر اینان خندۀ باکلاس و آلامد آن خنده‌ای است که سلبریتی‌ها بر صورت دارند. خندۀ دیگران، یعنی خندۀ آدم‌های خارج از طبقۀ سلبریتی، دلربا، جذاب و افسونگر نیست، چطور بگویم؟ یعنی زشت است، یعنی وقتی می‌خندند زشت می‌شوند! خنده فقط خندۀ سلبریتی‌ها. از این به بعد اگر کسی می‌خندد باید نگران باشد که آیا نحوه لبخند زدن و خندیدن‌اش باکلاس و مطابق معیار بازار است یا نه؟ و سلبریتی‌ها با همدستی برخی پزشکان این نگرانی را در شما برطرف خواهند کرد. به آدم‌های ساده‌اندیشی فکر می‌کنم که آنقدر دچار اختلال«خودزشت انگاری» شده‌اند، آنقدر اعتمادبه‌نفس خود را از دست داده‌اند که با داشتن عکسی در دست از لبخند یک سلبریتی، به سراغ پزشکان زیبایی می‌روند و به شکل حقارت‌آمیزی عکس را نشان می‌دهند و می‌گویند«اینطوری، ببینید، اینطوری، خنده‌م اینطوری باشه!» پرسش آن است که سلبریتی‌ها پس از اندام‌ها به سراغ کجای ما خواهند رفت؟! به هر حال آنها زندگیِ پرهزینه‌ای دارند. و پرسش دیگر آنکه ای‌دوستان! اگر خودتان را به پزشکان سپردید و آخرین طرح خنده را خریدید ولی هیچ وقت در زندگی خوشحال نشدید تا بخندید آیا می‌توانید آنرا پس بدهید؟! حتما بپرسید. | @Deklameh | مجله فرهنگی 📚