‍ آنروز که ابوبکر رای آورد، علی علیه السلام شکست نخورد ، مردم سرنوشت خود را به تباهی سپردند... . آنروز که عمر بر مسند خلافت نشست، علی علیه السلام کوچک نشد،مردم اشتباهشان را تکرار کردند... . آنروز که شورای شش نفره ، عثمان را بر علی علیه السلام ترجیح داد، علی علیه السلام شکست نخورد،خواص به مردم خیانت کردند.. . ولی آنروز که علی علیه السلام به خواست مردم بر مسند خلافت نشست،خود را پیروز نمی دانست بلکه مسول می دانست، آنروز فقط مردم پیروز شدند.. . آنروز هم که شمشیر اشقی الاشقیا فرق علی علیه السلام را شکافت ، باز هم علی ع شکست نخورد. که فرمود: "فزت و رب الکعبه" و این بزرگترین پیروزیست که رستگار شوی.ولی آنروز باز هم مردم شکست خوردند. . و آنروز که در کربلا،سر حسین علیه السلام و هفتاد و دو تن از یارانش به نیزه رفت و زینب سلام الله علیها و اسرا را به نام خارج شدگان از دین ! در خرابه های شام گرداندند و مردم هلهله کنان به دورشان . باز هم این مردم بودند که شکست خوردند.. شاید تمام روزهایی که مردم شکست خوردند نفهمیدند که شکست خورده اند و بر طبل شادی کوبیدند.. . و این قصه شکست مردمان ساده لوح بی دین چیز عجیبی نیست، که تاریخ همچنان ادامه دارد.... اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا . الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَــرَج @deldadegi دلدادگی💙