رخصت بده كه خيمه‌ی ماتم به پا كنيم پيراهن سياه به تن با شما كنيم آيد صدا ز غيب كه قد قامت العزا رخصت بده اقامه‌ی بزم عزا كنيم بگذار با زيارت ناحيه‌ی تو، باز دل را محیط غصه و ماتم‌سرا كنيم درحد ما كه نيست وليكن خدا كند بر گريه‌های روز و شبت اقتدا كنيم دو كاسه اشك و يک دل خونين زداغ را آورده‌ايم نذر غم كربلا كنيم موعود هل! اتی چه شود يك مُحّرمی تو روضه‌ای بخوانی و ما جان فدا كنيم بر ما بخوان تو روضه‌ی شيب الخضيب را تا گريه بر حسينِ سر از تن جدا كنيم «تكليف انتقام شهيدان به دوش توست» ای منتقم برای ظهورت دعا كنيم ماه محّرم است، «وفایی» به ناله گفت با ناله‌های خويش قیامت به‌پا كنيم ✍ 📝 | عضو شوید