تنگ است آشیانه، به ما آسمان ببخش بالی برای پر زدن از آشیان ببخش باد بهار آمد و آتش شدید شد ما را یکی دو لاله از آن ارغوان ببخش باد بهار آمد و هنگام رفتن است این غنچه را برای شکفتن توان ببخش... ✍ 📔 فصل بهار، فصل کوچ کردن از خود به سوی خود است. پر زدن از آشیان تن فصل دمیده شدن روح دوباره در جسم‌های بی‌جان و این شور و عشق و مستی را که زاییده این حال است را مثل یک آتش شدید می‌داند( گویی همان حال بادهای پرهیاهوی اسفندماه را مد نظر دارد!)🌹 ✍ب. محمدی https://eitaa.com/delnevis_1363