⛑دسته‌بندی سازمان بهداشت جهانی در سال ۲۰۰۹ تب دنگی را به دو گروه دسته‌بندی کرد: معمولی و حاد.[۲][۲۳] پیش از این در سال ۱۹۹۷ سازمان بهداشت جهانی این بیماری را به سه دسته تب نامتمایز، تب دنگی و تب هموراژیک دنگی تقسیم کرده بود. سپس بیان کردند که لازم است این روش قدیمی دسته‌بندی ساده‌تر شود و این که این روش محدودکننده است و شامل همه روش‌های بروز دنگی نیست. با این که روش دسته‌بندی یانگ به‌طور رسمی تغییر یافته است، هنوز از دسته‌بندی قدیمی آن استفاده می‌شود.[۶][۲۳][۲۴] در سیستم قدیمی دسته‌بندی سازمان بهداشت جهانی تب هموراژیک دنگی را به چهار درجه I-IV تقسیم می‌کند: در درجه I شخص تب می‌کند. هم چنین پوست بدنش به آسانی کبود می‌شود و پاسخ تست تورنیکه او مثبت است. در درجه II درون پوست و بقیه قسمت‌های بدن خون‌ریزی می‌کند. در درجه III نشانه‌های شوک دستگاه گردش خون در فرد نمایان می‌شود. در درجه IV شوک چنان شدت می‌گیرد که نمی‌توان ضربان قلب و فشار خون فرد را احساس کرد.[۲۴] درجه III و IV به نام «سندرم شوک دنگی» شناخته می‌شوند.[۲۳][۲۴] https://eitaa.com/hasandehghanzadeh