امام صادق (ع) نیز فرمود: روز رستاخیز سروشی از عرش ندا می دهد «این الرجبیون؟» گروهی برمیخیزند که چهره هایشان برای مردم محشر می درخشد. شاید عظمت این روزها و شب های معنوی را به راحتی درک نکنیم اما وقتی روش عبادت برخی عارفان را مطالعه می کنیم و آگاه می شویم که برخی از سالکان الهی برای درک فضیلت شب قدر، تمام سال را شب زنده داری می کردند تا مبادا فضیلت این شب را از کف بدهند، از خود شرم می کنم که ما چگونه عبادت و بندگی می کنیم و آنان چگونه! بعضی از کسانی که می خواهند حقیقت این ماه های عزیز را درک کنند، قبل از شروع ماه رجب برای خود برنامه ریزی دینی می کنند و روزه را که اجر و ثواب بسیاری در ماه های رجب و شعبان دارد، سرلوحه برنامه های خود قرار می دهند.
اگر قرار باشد فضیلت شب زنده داری فقط چهار شب در تمام سال با شب های دیگر متفاوت باشد و یکی از آن چهار شب اول ماه رجب باشد، چه کسی حاضر است درک این شب را از دست بدهد. وقتی حضرت محمد (ص) ماه رجب را ماه خدا معرفی می کند و می فرماید «شعبان ماه من است و ماه رمضان ماه امت من است» دیگر چه نیازی به وصف این ماه و برشمردن اوصاف آن است. وقتی رسول خدا (ص) می فرماید «کسی که یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد، موجب خشنودی خدای بزرگ و غضب الهی از او دور و دری از درهای جهنم بر روی او بسته می شود» متوجه عظمت روزهای ماه رجب می شویم.
شیخ عباس قمی در مفاتیح الجنان روایتی از رسول خدا (ص) نقل می کند که خدا فرشته ای به نام ملک داعی دارد و هنگامی که ماه رجب فرامی رسد، این فرشته هر شب تا صبح ندا می دهد که خوشا به حال تسبیح کنندگان و ذاکران خدا و خوشا به حال فرمانبرداران از خدا و حق تعالی می فرماید من همنشین آن کسی هستم که او همنشین من باشد و فرمانبر کسی هستم که فرمانبردار من است و آمرزنده آن کسی هستم که از من طلب بخشایش و آمرزش کند.
چقدر سخت است که از رحمت خدا در این ماه دور و از عبادت و راز و نیاز محروم باشیم و ریسمان میان خود و رب العالمین را پاره کنیم، در حالی که خدا فرمود: ماه رجب، ماه من و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من است. آن کسی که در این ماه مرا بخواند، من او را اجابت می کنم و هر کس از من چیزی بخواهد، به او می بخشم و هر کسی طلب هدایت از من کند، او را راهنمایی و هدایت می کنم. من ماه رجب را چونان ریسمانی بین خود و بندگانم قرار داده ام، هر کس این ریسمان را بگیرد، به من می رسد.
خدا برای اعمال و عبادات ماه رجب به قدری آسان گرفته که حتی افرادی که قادر به روزه گرفتن در این ماه نیستند، با گفتن (صد مرتبه) تسبیح وارد شده، می توانند از فضیلت روزه آن روز بهره مند شوند.
«سبحان الاله الجلیل، سبحان من لاینبغی التسبیح الا له، سبحان الاعز الاکرم، سبحان من لبس العز و هو له اهل» یعنی منزه است خدای بزرگ، منزه است آن که تنزیه و تسبیح جز برای او شایسته نیست، منزه است خدای برتر و کریمتر، منزه است آنکه لباس عزت در بردارد و شایسته آن است.
اعمال ماه رجب شامل اعمال مشترک، برای تمام ماه و اعمال ویژه است که مربوط به بعضی از روزهای آن می باشد و در میان اعمال ویژه، اعمال شب و روز اول اهمیت خاصی دارد که زیارت امام حسین (ع) در شب اول ماه رجب و همچنین در روز اول باعث آمرزش گناهان می شود و در روایتی از امام صادق(ع) آمده است هر کسی امام حسین (ع) را در روز اول رجب زیارت کند، خداوند او را بیامرزد.
دوباره ماه رجب فرا رسید و فرصت مهیا شد تا ذکر شیرین یا من ارجوه لکل خیر را چاشنی نمازهایمان کنیم و با معتکفان کوی دوست همصدا شویم تا اعمال ام داود را در نیمه رجب زمزمه کنیم. نسیم ماه رجب دوباره وزیدن گرفت تا هزار بار ذکر 'لا اله الا الله را تمرین کنیم و صدقه ای را پس از صد مرتبه استغفرالله الذی لا اله الا هو وحده لا شریک له و اتوب الیه تقدیم نیازمندان کنیم.
@dghjkb