‌ ...از روایت فتح تا روایت پیشرفت... یکی از انتقادهایی که شهید آوینی به نوع کارهای معمول صداوسیما در زمان جنگ وارد می‌کند، این است که با آن شیوه‌، عملاً کسی مسئولیت دفاع مقدس را قبول نمی‌کند. شهید آوینی مثال می‌زند، می‌گوید شما وقتی تصاویر کشته‌شدگان دشمن، تانک‌های سوخته و این‌ها را مرتب دارید نشان می‌دهید، این پیام را به آدم‌ها می‌دهد که مساله تمام‌شده است و ما پیروز شدیم. لذا کسی عزم و همت این‌که وارد این ماجرا بشود را ندارد. البته مساله برای شهید آوینی، فقط این نیست که بیا تفنگی دست بگیر و مثلاً دفاع کن و بجنگ. می‌خواهد حیات معنوی که در جبهه‌ها پیش آمده است را در مقابل مخاطب بگذارد و او را به یک حیات و حضور دیگری (به تعبیری یک حضور تاریخی) دعوت کند. آوینی معتقد است تا نتوانیم جایگاه تاریخی انسان‌ها را به آن‌ها نشان بدهیم، نمی‌توانند احساس حیات بکنند. به نظر ما در روایت پیشرفت هم به این نگاه نیاز داریم. جنس حرف‌هایی که امروز در مساله روایت پیشرفت گفته می‌شود، رسیدن به نقاط پیروزی است؛ انگار که مسائل را همه جا حل کرده‌ایم و وقتی اخبارش را پخش می‌کنیم، همه به یک نوعی احساس می‌کنند که ماجرا تمام‌شده است؛ لذا اینجا خیلی مهم است که فکر کنیم که زبان دعوت آوینی در روایت فتح، به کجا است و چه چیزی را مدنظر قرار می‌دهد. اگر این روایت فتح را همچنان مدنظر قرار دهیم، این سبک از روایت، ما را در یک عالم دیگری قرار می‌دهد و نسبت حضور دیگری در جهان می‌سازد. یک وقت است که ما می‌خواهیم مجموعه‌ای از گزاره‌های اخلاقی را در مقابل کسانی که در حوزه پیشرفت کار می‌کنند، بگذاریم (که مثلا به فکر سود نباش و...) اما وقتی آن (به تعبیر بزرگان) مبادی میل انسان یک چیز دیگری شود، همه‌ی این‌ها دود می‌شود و لازم نیست انسان با احساس تکلف، از مواهبی که برایش به دست می‌آید چشم‌پوشی کند؛ چون یک افق وسیع‌تری مقابلش قرار می‌گیرد که از آن آزاد می‌شود. باید بتوانیم نشان دهیم که در این حضور، چه چیزی بر انسان در حال پیشرفت می‌گذرد؟ بر طهرانی مقدم چه می‌گذرد؟ این‌گونه شاید هر کسی بتواند جای خودش را در این صحنه بزرگ و ماجرا پیدا کند. روایت‌هایی از این جنس، با اینکه همه چیز را در دستاورد ببینیم، تفاوت زیادی دارد. ما نیاز به یک فکر عمیق‌تری داریم که نسبت جهان دینی خودمان را با جهان امروز درک کنیم. نمی‌توانیم بدون توجه به پدیده‌های مدرن موجود، بر اساس مبانی دینی، طراحی برای آینده بریزیم و بگوییم این تمدن نوین اسلامی است؛ این تمدن قطعا یک نسبتی با جهان امروز دارد. 🔹 حجت‌الاسلام امیر نجات‌بخش 🔸 بخشی از نشست‌‌های هم‌عزم در گفتمان‌سازی پیشرفت @didar_aviny