📍
چرا به عملکرد دولت نقد میکنیم؟!
🔺۲ سال از عمر دولت سیزدهم میگذرد. دولتی که بعد از ۸ سال خسارت محض دولت اصلاحطلبان سر کار آمده و وارث خسارتها و خرابیهای زیادی است. در این ۲ سال هم دستاوردهای بزرگی داشته است و توانسته با اتکا به توان داخلی و دیپلماسی عزتمندانه، برخی گرهها و قفلهای ایجاد شده توسط دولت قبل را باز کند.
🔻با این اوصاف، اصولگرایان بر این باورند که نقد به دولت یعنی همسویی با جریان اصلاحطلب و راه برای به قدرت رسیدن مجدد آنها فراهم خواهد شد.
🔺یعنی همان مسیری که اصلاحطلبان در دولت قبل میرفتند؛ حمایت بی چون و چرا از دولت وقت.
🔺اما خط امام و رهبری چیز دیگری است. رهبری تاکید میکنند:« انتقاد کردن ضرر و ایرادی ندارد، منتها انتقادِ منصفانه باید باشد.
انتقاد، به معنای ارائهی نقاط مشکل و راه حلّ آن نقاط و گشودن آن گرهها [است].»
🔸ما یک انتقاد به دولت داریم و یک انتقاد به عملکرد دولت؛ در حالت اول منتقد صرفا تخریب میکند و قصدش از انتقاد، گرفتن کرسی ریاست است. اما در حالت دوم، فرد منتقد صرفا به دنبال رفع خطا است، حال میخواهد این خطا از هر دولتی سر بزند. منتقد اگر خیرخواه باشد عملکرد را میخواهد اصلاح کند، نه مثل الانِ اصلاحطلبان که فقط بلدند نسخه استعفا برای رییسی بپیچند و یا مثل اصولگرایان که در دوره قبل نسخه عزل و استیضاح برای روحانی تجویز میکردند.
🔹انتقاد به عملکرد یعنی، برجام اگر بد است، برای هر دولتی بد است. تبعیض بیعدالتی، فساد، حقوق نجومی، تورم و هر پدیده منفی دیگری در همه دولتها بد است، نه فقط در دولت مخالف حزب ما.
🔺ای کاش دولتمردان بین این دو نوع نقد تفاوت قائل میشدند و صف منتقدان دلسوز را از تخریب گران قدرت طلب جدا میکردند تا بتوانند به نفع مردم تصمیم درست را بگیرند. مثل نقد به جریان حذف ارز ترجیحی، مثل واردات خودرو، مثل مولدسازی، مثل مسکن و مثل برجام که دلسوزان و دلواپسان به دنبال گرهگشایی از مشکلات بودند و هستند، نه عقدهگشایی.
🔻دولت نباید همه منتقدان را به یک دید ببیند و به همه انگ قدرتطلبی بزند. در ماجرای حذف ارز ترجیحی، هم دلسوزان مخالف این مسأله بودند و هم دولتمردان قبلی، لیکن یکی از سر دلسوزی بود و دیگری از سر دفاع از عملکرد خود. اما دولت همه را به یک چشم دید و حرف هیچکدام را گوش نکرد و در نهایت این مردم بودند که متحمل تورم ناشی از این کار شدند.
🔸مشی رهبری همواره شنیدن صدای همه نظرات است و علت اصلی این مطلب که بعضا افراد مسألهدار و غیرانقلابی هم در انتصابات رهبری وجود دارند، دقیقا همین است. اما معمولا دولتمردان میانه خوبی با منتقدان خود ندارند و بیشتر افرادی را میپسندند که تعریف و تمجیدشان کنند، در صورتیکه در منابع دینی خود نیز بارها تاکید شده است که برادر و دوست واقعی تو کسی است که عیبهایت را گوشزد کند، نه کسی که بنایش بر تعریف و چاپلوسی است.
+
نقدی بر خود ما را هم بخوانید.
❇️ دیدهبان بوشهر
https://eitaa.com/didebanebushehr/1041