🌺🌺🌺🌺🌺✨﷽✨ 🌹🌹🌹🌹 🌻🌻🌻 🌼🌼 #چهارشنبه_آرام_یا_ناآرام 🌻🌹🌺🌸🌼🌷🌿☘🍀💐🍃🌹🌻🌺 سال نو را با آسودگی و شادی آغاز کنیم. 🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃🍃 چهارشنبه سوری😁 یا چهارشنبه سوزی😫؟ اگر با شعله و صدای انفجاری که ما باعث آن بودیم کودکی ترسید و پیری رنجید؛ تکلیف چیست؟ اشک کودک و آه مادر را چگونه می‌توان جبران کرد و غم از دل آن پدر و مادر پیر چطور می‌شود زدود؟ 💣متاسفانه در سال ‌های اخیر چهارشنبه سوری پایان سال کم کم به یک معضل اجتماعی و انسانی تبدیل شده که جان و روان انسان ها را در وهله اول هدف قرار داده است. امروزه مراسم چهارشنبه سوری شکل سنتی خود را از دست داده و تبدیل به بازی های خطرناک با مواد منفجره و محترقه شده است. مواد محترقه ای که در زمان انفجار علاوه بر تولید صدای بسیار گوشخراش و آزارنده، آسیب‌های جدی به چشم، دست و سایر قسمت‌های بدن وارد می کنند. ⚖🌿 آن که معتقد به قیامت و روز جزاست به یاد داشته باشد که: «مَن یَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَه [زلزلة/8] هر كس به اندازه ذره اى بدی كرده باشد، آن را مى بیند». زیرا قاضی آن روز همان خدایی است که «لا یَعْزُبُ عَنْهُ مِثْقالُ ذَرَّةٍ فِی السَّماواتِ وَ لا فِی الْأَرْضِ [سبأ/3] در آسمان ها و در زمین، ذره اى از او پوشیده و پنهان نیست». سلب امنیت و آرامش مردم به بهانه لذت و سُرُور نه تنها روا نیست؛ بلکه مصداق ظلم و تضییع حق الناس است. مردم حق دارند آرامش داشته باشند و در سلامت به سر برند. نادیده گرفتن این حق و تعدی به حقوق آن ها یعنی ظلم به آن‌ها و ظلم به دیگران هم گناهی نیست که تنها با استغفار زبانی و ندامت درونی فیصله یابد. بلکه باید رضایت صاحب حق جلب گردد، و بالاخره دیر یا زود، آتش ظلم، دامن ظالم را می گیرد. امام صادق (علیه السلام) فرمود: «مَنْ ظَلَمَ مَظْلِمَةً أُخِذَ بِهَا فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی مَالِهِ أَوْ فِی وُلْدِه [1] هر كس ستمی به دیگری کند به همان ستم، گرفتار می شود؛ یا خودش یا دارائیش یا فرزندش». تفریح و شادی در اسلام حرام نیست به شرط این‌که حرامی در آن نباشد. در غیر این صورت ممنوع و حرام است. مانند آن‌که عده‌ای بخواهند با تمسخر یک نفر، بخندند و شادی کنند. به عزیزانی هم که چندان با فضای آیات و روایات مأنوس نیستند توصیه می‌کنیم به این تک بیت مولوی توجه کرده و در آن اندیشه کنند: «این جهان کوه است و فعل ما ندا     سوی ما آید نداها را صدا»[2] احتمالا شما هم تجربه حضور در کوهستان را داشته‌اید و از تکرار فریادهایتان در بین کوه‌ها لذت برده‌اید. مولوی همین حالت را به تصویر کشیده و می‌گوید افعال و رفتار ما در این دنیا مانند فریاد در آن کوهستان است اگر شما به کوه بد گفتید دیر یا زود همان را که گفته‌اید خواهید شنید و اگر برای او زیباترین کلمات را بر زبان راندید همان‌ها را گوشتان خواهد شنید. اعمال و رفتار ما در دنیا نیز این‌گونه است اگر دلی را شاد کردیم و لبخندی بر لب نشاندیم این کار ما گم نخواهد شد و دیر یا زود اثر آن را خواهیم دید؛ اما اگر به اسم تفریح و شادی و رسم و آیین، دلی را لرزاندیم و اشکی را در آوردیم و ترساندیم و صدمه زدیم؛ منتظر مکافات آن باشیم و یادمان نرود که خدا در کمین است. «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ [فجر/14] بى ترديد پروردگارت در كمين گاه است».[3] ......................................... پی نوشت: [1]. كلينى، محمد بن يعقوب بن اسحاق، كافي (ط- دار الحديث)، ج2، ص332، دار الحديث، قم،۱۴۲۹ ق. [2]. مثنوی دفتر اول ص14. [3]. برگرفته از سایت تبیان. 🌐منبع: تبلیغ اینترنتی معاونت تبلیغ حوزه های علمیه 🕌دین کده🕌 ╭─═ঊঈ✨✨ঊঈ═─╮ 🕌 @din20m 👈عضویت ╰─═ঊঈ🍃🍃ঊঈ═─╯