#فلسفه_حرمت_نگاه_به_نامحرم
فلسفه حرمت نگاه به نامحرم،به طور خلاصه عبارتند از:
الف. نگاه به نامحرم باعث تحریک شهوت میشود و انسان را از یاد خدا غافل میکند. خداوند متعال در سوره نور صریحاً به زنان و مردان دستور میدهد که چشمهای خود را از نامحرم فروگیرند: «قُلْ لِلْمُؤْمِنینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِم ... وَ قُلْ لِلْمُؤْمِناتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصارِهِن»؛[1] به مؤمنان بگو چشمهاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند ... و به زنان با ایمان بگو چشمهاى خود را (از نگاه هوس آلود) ببندند.
در ادامه آیه به یکی از فلسفههای مهم حرمت نگاه اشاره مینماید و میفرماید: «ذلک ازکی لکم...»؛ این برای شما بهتر و پاکیزهتر است. این عبارت بدین معنا است که نگاههای هوس آلود منجر به از بین رفتن رشد معنوی انسان میشود و پاکیزگی قلب که مقدمهای برای رشد و تعالی انسان میباشد را به تیرگی و سیاهی دچار می نماید. این سیاهی خود ممکن است زمینهای برای گناهان بسیار دیگری گردد.
ب. عادتی ناپسند و کاهش آرامش روانی: نگاه به نامحرم پس از مدتی به عدتی زشت تبدیل میگردد که م وجب تهییج و تحریک جنسی فرد میشود. این مسئله به تدریج دچار نوعی انحراف میشود که در سطوح مختلف سنی متفاوت است. مثلاً در نوجوانان ممکن است این انحراف در اوج، با استمنا خود را نمایان سازد و در سنین بالاتر نیز عمدتاً به بیبند و باری خواهد گرایید. شاید به همین علت است که امام صادق(ع) نگاه به نامحرم را تیری از تیرهای شیطان میشمرد: «النّظرة سهمٌ من سهام إبلیس مسمومٌ من ترکها للّه لا لغیره أعقبه اللّه إیماناً یجد طعمه»؛[2] نگاه (به نامحرم) تیر زهر آلودهاى از تیرهاى شیطان است. هر کس آنرا براى خدا ترک کند نه به خاطر غیر او، خدا ایمانى به او مىدهد که مزّه آنرا مىچشد.
این تیرها روح انسان را هدف قرار میدهد و قوه جنسی را تحریک مینماید. اما این نیروی قوی به حد و میزانی خود را محدود نمینماید و دائم مانند فردی که عطش دائمی دارد، به دنبال نگاه به نامحرم است و چون نمیتواند آن کسانی را که نگاه کرده به دست آورد؛ لذا دچار اختلالات روانی و نوعی احساس محرومیت مفرط میشود.
استاد شهید مطهری در این باره چنین توضیح میدهد: «با توجّه به اینکه روح بشر فوق العاده تحریک پذیر است، اشتباه است که گمان کنیم تحریک پذیرى روح بشر محدود به حدّ خاصى است و از آن پس آرام مىگیرد. هیچ فردى از تصاحب زیبارویان و هیچ زنى از متوجّه کردن مردان و تصاحب قلب آنان و بالأخره هیچ دلى از هوس، سیر نمىشود. تقاضاى نامحدود خواه ناخواه انجام ناشدنى است و همیشه مقرون به نوعى احساس محرومیّت، دست نیافتن به آرزوها و به نوبه خود منجر به اختلالات روحى و بیماریهاى روانى مىگردد که امروزه در دنیاى غرب بسیار به چشم مىخورد».[3]
ج. تزلزل بنیان خانواده: عادی شدن حرمت نگاه به نامحرم، صدمات جبران ناپذیری به برخی از خانوادهها وارد میکند. مقایسه کردن نامحرم با همسر خویش توسط افرادی که چشم چرانی میکنند، از تبعات ویرانگر این پدیده رفتاری ناپسند است. مقایسه باعث کاهش علاقه همسران نسبت به یکدیگر میشود؛ زیرا به هر حال ممکن است مردی زنی را با طراوتتر از همسر خود بیابد و یا زنی با نگاه به نامحرم، مردی را جذابتر از شوهر خویش ببیند. این عمل پایههای محکم خانوادهها را دچار تزلزل مینماید و چه بسا باعث جدایی زن و شوهر و یا مشکلات گوناگون دیگر گردد.
د. کاهش امنیت اجتماعی: امنیت اجتماعی به ویژه برای حضور زنان در عرصههای کار و فعالیت اجتماعی از ضروریات هر جامعه است. چنانچه فضایی توأم با آرامش خاطر برای بانوان ایجاد نشود عرصه اجتماعی شاهد زنان مضطربی خواهد بود که هر لحظه در دام نگاههای شهوت آلود مردان بیمار قرار دارد. افراد بیماردل به نگاه نیز بسنده نمیکنند و بعضاً چنانکه در صفحات حوادث روزنامهها میخوانیم شاهد هتک حیثیت زنانی هستیم که توسط این افراد به دام انداخته شدهاند. بنابر این، در یک جامعه، نگاه شهوت آلود به نامحرم میتواند آغاز فرایند ناامنی در جامعه گردد.
[1] . نور، 30 و 31.
[2] . شیخ حر عاملى، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، ج 20، ص 190، مؤسسة آل البیت، قم، چاپ اول، 1409ق.
[3] . مطهری، مرتضی، مجموعه آثار (مسئله حجاب)، ج ۱۹، ص ۴۳۶ ، انتشارات صدرا، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۲۲ق.
🌐منبع:اسلام کویست
🕌دین کده🕌
Http://Eitaa.Com/din20m
@din20m