💢آیا خداوند
#توبه کسی را تا وقتی شیرینی
#گناه در دل او باشد نمیبخشد؟! منظور از شیرینی گناه چیست؟
✍️ آنچه در پرسش به آن اشاره شده است؛ روایتی است درباره
#توبه که در برخی از کتابهای قدیمی اخلاقی آمده است: 🔅«یکى از پیامبران از حق تعالى قبول توبه بندهاى را درخواست کرد که سالها در عبادت کوشیده ولی اثر قبولی آنرا نیافته بود؛ حق تعالى به او فرمود: به عزّت و جلالم سوگند! اگر همه اهل آسمانها و زمین از او شفاعت کنند، تا وقتی که حلاوت و شیرینی گناهانى که از آنها توبه کرده، در دل اوست توبهاش را نخواهم پذیرفت».
از این روایت و مشابه آن که در منابع حدیثی وارد شده است به دست میآید که؛ یکی از نشانههای توبه و پشیمانی واقعی؛ احساس و درک تلخى گناهان است که بهجای شیرینى آنها در دل جایگزین میشود و میل او به گناه به کراهت و رغبت او به نفرت مبدّل میگردد. سزاوار است توبه کننده این تلخى و زهرناکى را در تمام گناهان احساس کند و آنرا موجود بداند هر چند برخى از گناهان را پیش از این مرتکب نشده باشد.
برای آگاه شدن از از بین رفتن یا نرفتن شیرینی گناه باید گفت: اگر از آن گناه در دل و ذهن خاطره خوشی باشد، و این خاطره دوباره او را به سوی گناه بکشاند، هنوز شیرینیاش از بین نرفته و اگر آنرا خاطره تلخی بداند، شیرینیاش از بین رفته است.
برای نمونه؛ اگر کسی شربت شیرینی را بخورد و بعداً آگاهی پیدا کند که آن شربت دارای ضرر و زیان جسمی است، دیگر به سوی خوردن آن نمیرود، هرچند شیرینی آن شربت را وقتی یاد میآورد، لذت میبرد ولی به جهت آثار و عواقب بد آن دیگر بهسوی آن نمیرود.
اساسیترین راه؛ جایگزین ساختن محبت
#خدا و لذت بردن از مناجات با او بهجای محبت دنیا و لذتهای مادی است که این فرایند نیاز به معرفت و عمل دارد. ایمان به خداوند و عمل کردن به واجبات و مستحبات به تدریج مزاج انسان را عوض میکند و لذت بندگی خدا را میچشد. اگر کسی لذت قرب به خدا و عبودیت خداوند را بچشد، هرگز از گناه و لذتهای مادی راضی نخواهد شد.
╔═══ ☘🌸☘ ═══╗
@doa_va_zekr
╚════ ☘🌸☘ ═══╝