🌴خاطرات کربلا🌴 فصل سوم : 🚫قسمت دوازدهم (مخالفان رفتن امام حسین(ع)به سمت عراق‏) 💢 فَرَزدَق‏ همّام بن غالب بن صعصعه - كه كنيه‏ اش ابو فراس و معروف به فرزدق است - در سال ۲۵ هجرى در بصره به دنيا آمد. وى از ياران امير مؤمنان، امام حسين و امام زين العابدين عليهم السلام است. قصيده ‏اش در مدح امام زين العابدين عليه السلام در حضور هشام بن عبد الملك، معروف است و بيت آغاز آن، چنين است: اين، كسى است كه سرزمين بطحا جاى گام‏هايش را مى‏ شناسد و كعبه و حرم و غير حرم، او را مى ‏شناسند. هشام، از شنيدن اين اشعار خشمگين شد و دستور داد فرزدق را زندانى كنند. او را در عَسفان (ميان مكّه و مدينه) زندانى كردند و امام زين العابدين عليه السلام دوازده هزار درهم صله به خاطر آن شعر به وى داد؛ ولى فرزدق آن را نپذيرفت و گفت كه تنها براى پاداش اخروى آن را سروده است و تنها با اصرار امام عليه السلام آن را پذيرفت. وى در سال ۱۱۰ هجرى پس از سفرى به عراق، شام و جزيره (شمال عراق و سوريه) در گذشت. 📗أنساب الأشراف - به نقل از زبير بن خِرّيت - : از فَرَزدَق شنيدم كه گفت: حسين را در منزل ذات عِرق ديدم كه به كوفه مى‏ رفت. به من فرمود : «گمان مى ‏كنى مردم كوفه - كه خورجينى از نامه‏ هايشان نزد من است - چه مى ‏كنند؟». گفتم: رهايت مى ‏كنند. پس نرو تو به سوى مردمى مى ‏روى كه دل‏هايشان، با تو و دست‏هايشان، رو در روى توست. ولى او نپذيرفت. 📚أنساب الأشراف : ج ۳ ص ۳۷۷ تاريخ الإسلام. ذهبى : ج ۵ ص ۱۰ ┄┄┅┅┅❅❁❅┅┅┅┄┄ #دوبانوی_دمشق ╭┅────────────┅╮ 🆔@dobanoydameshg ╰┅────────────┅╯