بر دوش جهان بار غم و اشک، سترگ است دردا که تنِ جامه ی میشان پُرِ گرگ است از زخم، نترسیم که ما زاده ی دردیم ورد لبمان مرگ به شیطان بزرگ است شاعر: @dobeity_robaey