همیشه مثل آهو در طواف‌اند در این سو و در آن سو در طواف‌اند کبوترهای زائر دسته دسته به دور گنبد او در طواف‌اند بنوشم شهدی از پیمانه‌ات را ببوسم خاک پاک خانه‌ات را به دریاها نخواهم داد ای عشق نمی از آب سقاخانه‌ات را دل شاعر همیشه سنگ می‌ماند زبان شعر بی آهنگ می‌ماند بدون تو یقین دارم رضا جان که دعبل هم کمیتش لنگ می‌ماند ✍ @dobeity_robaey