با فاصله گرفتن از مکه در خواست کاغذ و قلم کردم و نامه ای به بنی هاشم نوشتم: بسم الله الرحمن الرحیم از حسین بن علی به بنی هاشم. اما بعد! هرکس به من بپیوندد به شهادت می رسد، و هرکس نپیوندد و تخلف کند به پیروزی نمی رسد.(لهوف ص۶۵) ______________________________________ حسین بن علی از شهادت خود با خبر بود شاید عده‌ای بگویند اگر امام حسین می دانست شهید می شود چرا به کربلا رفت؟؟ پاسخ: ۱_ام سلمه (همسر پیامبر) به من سفارش کرد که به کوفه نروم در پاسخ گفتم: به خدا قسم من به هر حال کشته می شوم اگر به عراق هم نروم باز مرا می کشند! ۲_ هجده هزار نفر در کوفه با مسلم بیعت کردند! با وجود نامه های فراوان مردم کوفه، حجت بر من تمام شد و هیچ عُذری برای نپذیرفتن دعوت مردم کوفه باقی نماند؛ ۳_تصمیم عزیمت خود را به نمایندگانی که از کوفه به مکه آمده بودند رساندم و گفتم: جدم رسول خدا را در خواب دیدم که مرا به کاری فرمان داد من آن را انجام می دهم. خداوند، تصمیم مرا خیر گرداند که او ولّی این کار هاست و توانا بر آنهاست. ۴_وصیت نامه ام را نوشتم و تحویل برادرم محمد بن حنفیه دادم. بخشی از آن چنین بود: ... حقیقت این است که من به دلیل تکبر و خود بزرگ بینی، زیاده خواهی و خوش گذرانی‌، فساد و ستمگری دست به قیام نزده ام. هدف من از قیام رستگاری و اصلاح امت جدم رسول خداست. انگیزه من از قیام امر به معروف و نهی از منکر است. [[حسین بن علی با فدا کردن جان خود و اهل بیتش امت جدش را اصلاح کرد]] ((برگرفته شده از کتاب حسین از زبان حسین)) ✍محمد مهدی پیری اردکانی ۵ محرم ۱۴۴۵