#یادداشت از فریاد پرتکرار زنان کربلا برای حجاب تا تنانگی مدرن ✍معصومه فاطمی انسان مدرن، عنصر جذابیت را تنانگی و توجه به ارزش های مادی می بیند و توجه به تن را به عنوان عنصری جذاب، برای جذب دیگران قرار داده است. بر همین اساس است که شبکه ا ی از محصولات آرایش و زیبایی را، طبق این نگ اه تولید می کند. تا بتواند موفق تر ، تن را عرضه کند. در مقابل این نگاه ، انسان الهی شده، در سخت ترین شرایط هم ، تن را از دیده شدن حفظ می کند، حتی اگر در جنگ باشد یا در اسارت باشد. حماسه عاشورا و اسارت زنان، یک داستان نیست بلکه یک فرهنگ است و نیاز است از ب ُ عد غیرت، عفاف و حجاب به آن پرداخته بشود. امام حسین به مثابه فردی که اهتمام به اجرای احکام دین داشته است حتی در جزئی ترین مسائل و در سخت ترین شرایط به حجاب و پوشش توجه کرده است. به طور مثال، امام حسین علیه السلام، در روز عاشورا، در شرایطی که جنگ شدت گرفته است و شهادت نزدیک است به دنبال لباسی کهنه است که توسط دشمن دزدیده نشود و تنش را بپوشاند. و قتی لباسی تنگ بر ای او می آورند از پوشیدن لباس تنگ خود داری می کند زیرا نمایش حجم بدن را ذلت می داند و لباس تنگ را لباس ذلت معرفی می کند..... زمانی که جنگ پایان رسید روایت مقاومت زنان برای حفظ پوشش بسیار پرتکرار است، حمید بن مسلم می گوید : « به خدا سوگند با چشم خود دیدم که جامه زنان و دختران و بانوان خاندان آن حضرت را می کشیدند و آنها با همه توان تا سرحد جان برای حفظ آن مقاومت می کردند و بر زمین می افتادند و جامه شان را می ربود ند. حضرت زینب وقتی به کوفه رسیدند خطبه ای با صلابت در کوفه خواندند که مردم کوفه با شنیدن آن گریه کردند. ایشان دراین خطبه فرمودند «وای و نفرین بر شما کوفیان! آیا می‌دانید چه جگری از پیامبر دریدید؟ و چه زنان با شخصیت و کرامتی بدنشان را نمایان ساختید؟ و چه خونی از پیامبر ریختید؟ و چه حرمتی از خاندانش را هتک نمودید؟» ادامه👇 لینک یادداشت در خبرگزاری فارس https://eitaa.com/dokhtarehavva