به این مقدار دلخوش نباشید! شاید این متن کمی نومیدی در شما تزریق کند اما بد نیست کمی برخی واقعیات را هم از زاویه دیگری ببینیم. از یک زاویه، واقعیت این است که دوران پدرخوانده‌های سیاسی تمام شد و جوان‌ها وارد میدان شدند! اما از زاویه دیگر دورانِ پدرخواندگی اقتصادی تمام نشده و اساسا آنچه مهم است پدرخواندگی اقتصادی‌ست. در حقیقت حکمرانی در سه دهه گذشته سیاسی بود اما مدتی قبل مرعشی حرفی اساسی زد و گفت: قدرت من از نمایندگان مجلس بیشتر است! در حقیقت دیگر ما با امر سیاسی محض مواجه نیستیم. با بردارهای قدرتی طرفیم که هرکدام جهتی دارند. مجلس هم یک بردار قدرت است. اما به دلائل مختلف از جمله مشارکت پایین "قدرت حکمران سیاسی" نسبت به صاحبان قدرت‌های دیگر از جمله قدرت اقتصادی و قدرت رسانه‌ای تضعیف شده است. حکمرانی اقتصادی یعنی قدرت اتاق بازرگانی بچربد بر قدرت وزارت صمت! حکمرانی اقتصادی یعنی قدرت فولاد و پتروشیمی و صاحبان دلار! بچربد بر قدرت بانک مرکزی! حکمرانی اقتصادی یعنی قدرت بانک‌های خصوصی بچربد بر قدرت وزارت اقتصاد! حکمرانی اقتصادی یعنی کسی که رسانه را بتواند بخرد قدرتش بیشتر از وزارت فرهنگ و ارشاد باشد! حکمرانی اقتصادی یعنی گران کردن برای مردم به جای نظارت بر عده معدود! حکمرانی اقتصادی یعنی قدرت انبوه‌سازان بچربد بر قدرت مجلس و شهرداری! خلاصه آنکه درست است جوانان انقلابی وارد مجلس شده‌اند! اما حقیقتا کار دشوار و بلکه بسیار دشواری درپیش دارند. پدرخوانده‌های اقتصادی غول مرحله آخر است و قطعا برخی از همین نیروهای انقلابی در مبارزه با این غول با ضربه‌های مختلف تهدید و تطمیع و فریب و... مواجه خواهند شد. دعا می‌کنیم برای نمایندگان مجلس و سایر مسئولین انقلابی که بتوانند از پس این غول بی‌شاخ و دم بربیایند. استاد عباسی فر 🕊کانال اقتصاد مردمی ایران🇮🇷 @donyaye_eghtesad_com