امام صادق علیه‌السلام فرمود: خدای متعال به حضرت داوود(ع) وحی کرد؛ چون بنده‌ام برایم یک حسنه بیاورد، با همان یکی، بهشتم را بر او روا می‌دارم. داوود گفت: پروردگارا! آن یک حسنه چیست؟ فرمود: [بندۀ مؤمنم را خوشحال کند]، اگر چه به دانه‌ای از خرما باشد. حضرت داوود(ع) گفت: حق دارد آنکه تو را شناخت امیدش را از تو قطع نکند.❤ 📚الکافی، ج۲، ص۱۸۹