کتاب "نظریه تاریخی انقلاب اسلامی" به تقریر و تفسیر آراء برخی متفکران که صاحب دیدگاهی درباره انقلاب بودند پرداخته است. در این اثر که به همت پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی به چاپ رسیده روایت نظر استاد رضا داوری اردکانی پیرامون انقلاب بر عهده بنده بود. برخلاف نظر شایع درباره تغییر دیدگاه ایشان راجع به نسبت علوم انسانی و انقلاب تلاش کردم با استناد به آثار خود ایشان از آغاز تا کنون نشان دهم که اولا گشودگی امکان های انقلاب در گرو فهم و هضم علوم انسانی مدرن است و این مساله در همان آثار صدر انقلاب مورد اشاره بوده و ثانیا این توجه به منزله پذیرش علوم انسانی موجود نیست بلکه این علوم در نسبت با ما و پرسش های ما صورتی دیگر خواهد یافت آنچنان که از ماده آن در قالب صورتی تازه بهره برداری می شود. آنچه ایشان از آن با نام "خرد سیاسی" یاد می کنند طرح کلی آن چیزی است که علوم انسانی به مثابه علوم تاریخی فرهنگی ایران پس از انقلاب را خواهد ساخت. تذکر دیگر اینکه چنین درکی از علوم انسانی به معنای حفظ شدن مرزهای کنونی علوم طبیعی و ریاضی با این علوم نیست بلکه چه بسا در فهم از این خرد سیاسی قلمرو علوم گوناگون دستخوش تغییرات اساسی گردد. فروبستگی برخی امکان های انقلاب و فرصتهایی که کماکان پیش روی ماست همگی در شرایطی از دست رفته یا به دست خواهد آمد که از علوم انسانی چونان خرد سیاسی غفلت شده یا هنوز می توان آن را به نحوی مورد تأمل قرار داد. از لوازم اساسی رخداد این امر درک ضرورت آن توأمان از سوی علم و سیاست است. تا آن هنگام که این دو، پرسش و میدانی مشترک برای گفتگو و همکاری نداشته باشند جمهوری اسلامی از شکافی عمیق میان سیاست رسمی و ساختار حکمرانی و فرم اقتصاد سیاسی خویش رنج خواهد برد. 📚@dostaneketab