با سلام به شما أعضاء محترم و عزادار گروه. خداوند به همه شماها که در این عزاداری شرکت کردید و کوشیدید پیام قیام امام حسین صلوات الله علیه و اصحاب باوفای ایشان را بفهمید و خود را تحت ولایتشان قرار دهید و از دشمنان دیروز و امروزشان بیزاری بجوئید و آن پیام را در خانواده و محیط خود زنده نگهدارید، أجر دهد و أجرتان را شفاعت آن امام عزیز قرار دهد. اما لازم است یاد کنیم مثل امشبی را که شاید سخت ترین شب زندگی پر حادثة حضرت زینبت کبری سلام الله علیها بوده است. مثل امشبی، آن « عقیله بنی هاشم » با چه صبر و درایتی، دختران ماتم زده و بانوان داغدیده و برخی آسیب دیده را و وجود امام زمانش حضرت سجاد صلوات الله علیه و وجود امام باقر صلوات الله علیه را در میان آن همه مزدوران مسلمان نمای وقیح و رذل و شرور و پستی که حتی بر پیکر بی جان شهیدان جسارت کردند و از هیچ دنائت و خباثتی نسبت به اسیران خودداری نکردند، آن بانوی رنجدیده باید حفاظت و مراقبت و مدیریت می فرمودند. آن بانوی عاقل و مؤمن و صبور، عظمت وجودی زن را به نمایش گذارد و از فردای آن روز تلخ و با وجود موذیانه ترین روشهایی که برای سرپوش گذاردن بر این فاجعه ابراز شد، آن عقیله بنی هاشم توانست « پیامرسان » حادثة کربلاء باشد و حماسه ی عاشورائیان را هنرمندانه برای همیشه در تاریخ ثبت کند. از همه اینها مهمتر اینکه امام حسین صلوات الله علیه در آخرین دیدار و وداع با این بانوی بزرگ به ایشان فرمودند: لا تنسيني في صلاه الليل. در نماز شبت مرا فراموش مکن. یعنی پس از حوادث بسیار سخت و فجایع تلخ امروز و خباثتهایی که مثل عصر امروز و امشبی رخ داد، آن نورچشمی حضرت زهرای أطهر سلام الله علیهما، « نماز شبش » را ترک نکرد. چقدر ایشان خشنود خواهند شد اگر ما هم تلاش کنیم بیش از پیش در نمازهای روز و شبمان بیشتر دقت کنیم و برای فهم بهتر و کاربردی مفاهیم آن بیشتر بکوشیم و آنها را در زندگی اخلاقی، رفتاری، خانوادگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ... خود بیشتر « إقامه » کنیم. إن شاء الله تعالی.