تسبیح۲ (کانال دکتر غفرانی)
۳۸۷۸ بنده متاهل....درطی زندگی مشترک باهمسرم رفتارهای عجیبی از ایشان میدیدم که کم کم این رفتارها باعث شد از ایشان سرد شوم وبالاجبار باایشان به زندگی ادامه دهم. واکنون تقریباهیچ رابطه عاطفی باایشان ندارم....کم کم رفتارهای عجیب ایشان مراگوشه نشین وافسرده کرد. اکنون فردی شده ام که ازهمه، حتی پدرومادر وخواهر وبرادران خودم دوری میکنم. وبه تازگی طبق فرموده شما درجهت جهادهمسرداری تلاش هایی راآغاز کرده ام درجهت اصلاح خودم وایشان ونتایج اندک خوبی هم دیده ام. اما همسرم ... درضمن خودم رانیزبی تقصیرنمیدانم چون شاید از ابتدا اگر همسرداری بلد بودم.....وبسیارخودم راسرزنش میکنم.... لطفا راهنماییم کنید استاد ۱ـ در اين *ضيافت با شكوه الهی* اگر قرار باشد *قلب* خود را به *خالق* خود عرضه كنيد، آيا از اينكه در آن *كدورت* و *كينه* (نسبت به بعضی از بستگان) لانه كرده باشد، شرمنده نمی شويد؟ ۲ـ از اينكه *منصفانه* خود را *بی تقصير* نمی دانيد، خيلي خوب است، اما بهتر و خداپسندانه تر اينست كه *قبل* از اينكه *همسر محترم* شما به *اصلاح* خودش بپردازد، خود شما به *خودسازی* خود بپردازيد و از *السابقون* باشيد. زيرا *آخرت* هر فردی، فقط و فقط تابع *گفتار* و *رفتار* و *اخلاق* و *مواضع* خود او در زمينه های مختلف است. ۳ـ پس عاقلانه و مؤمنانه بكوشيم *هر روزمان* را *بهتر* از *ديروز* خودمان معماری كنيم تا إن شاء الله تعالی در *شب قدر* نزد خالقمان، (مثل حضرت آسيه سلام الله عليها) *آبرومند* باشيم. 👈واژه: 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام @dr_ghofrani2
122 مشاهده